De nieuwe website is klaar!

Met trots plaats ik blog 67 op de vernieuwde website! Technische hobbels met het plaatsen van foto’s in de blogs en verschillende regelafstanden en lettergroottes met een eigen leven zijn verleden tijd!

Mark Lonissen heeft de website stevig onder handen genomen en deze compleet vernieuwd. Ik ben er heel erg blij mee.

 

Zo kan de lange eindspurt van Taboe in het theemeubel op nieuwe vleugels echt los.

Misschien ben ik wel veranderd, eerste klap een daalder waard, geen dode tijd, 400 brieven, de man kleeft zijn vrouw aan

 

Misschien ben ik wel veranderd

In blog 66 heb ik een betoog gehouden over dat het geloof van veel meer invloed is geweest op wie mijn vader werd dan zijn ervaringen in Indië, hoe ontwrichtend ook. Voor een deel sta ik zeker nog achter dat betoog. Alleen is er tussen blog 66 en blog 67 een nieuw besef door gedruppeld.

Mijn moeder brengt sinds langere tijd, een maand of twee denk ik, steeds naar voren dat mijn vader verandert.

Mijn vader brengt daar iedere keer tegenin dat zijn liefde voor haar niet verandert en dat is het allerbelangrijkste. Hij ziet zijn eigen verandering niet. Ik heb mij door zijn antwoorden laten sussen.

Dat zijn taal verruwt, dat zijn houding verhardt, ik heb het opgemerkt en benoemd. Het leek mij logisch maar kennelijk heb ik de mate en ernst van de verschuivingen onderschat. Mijn moeder maakt zich er ongerust over, dat zie ik nu ineens duidelijk. Tot nu toe kan ik uit mijn vaders antwoorden niet opmaken welke veranderingen mijn moeder precies bedoelt. Gaat het om dezelfde die ik ook opgemerkte of ziet zij nog andere?

De tijd zal het leren, ik ben weer alert.

 

De Renville is alweer vertrokken, verlieslijst neemt af

De Renville is weer uit de Indische wateren vertrokken. De besprekingen hebben resultaat opgeleverd wat de evacuatie van de TNI betreft. Er is besloten om voortaan om de drie weken in Batavia en Djogja te vergaderen met een Nederlandse delegatie en de Repoeblik.

Er zijn nu 15.000 man TNI geëvacueerd. Als er 80% over heel Indië zich meldt mogen we volgens mij niet mopperen.

Onze verlieslijst neemt nu inderdaad af al verloren wij 19 man en 11 militairen bij een neergestorte Dakota, lijntoestel Batavia-Bandoeng. Een harde klap.

 

Alleen uit zelfverdediging? De eerste klap is een daalder waard

Of wij alleen uit zelfverdediging schieten snoes? Nee hoor, zodra wij kerels zien die de benen nemen krijgen ze een roffel na, vaak raak. Als we dat niet doen en steeds wachten tot zij het vuur openen, zouden wij nog midden in de rotzooi zitten en lagen er meer van onze jongens hier begraven. De eerste klap is altijd een daalder waard.

 

Je mag mij alles vragen schat, geheimen heb ik niet voor jou, ook niet wat de dienst betreft. Het staakt het vuren wil zeggen wapenstilstand tussen ons en de officiële TNI. De rampokkers trekken zich nergens iets van aan.

 

Zolang er nog gerampokt wordt nemen wij het recht om te schieten. Het zou me wat moois worden, dan konden zij gewoon hun gang gaan.

Ons gebied is redelijk rustig omdat wij actief zijn. Je kunt hier niet rustig afwachten maar moet als de bok op de haverkist staan.

Rustig wil niet zeggen dat wij nooit last hebben maar dat de bevolking weer onbedreigd aan het werk kan. Wij lopen ook al weer onbewapend door Soekamandi.

 

Er is niks link meer aan de patrouilles, we zitten nu op honk. Het is alleen uitkijken wanneer we in samenwerking met andere posten erop uit gaan, dat we dan niet op elkaar gaan tetteren.

 

Het zegt wel wat dat de Repoeblik zich voor het eerst aan een overeenkomst houdt. De TNI-troepen blijven bestaan, het is geen capitulatie, het is alleen een terugtrekken van strijdkrachten. Hoe het verder gaat weten we niet, we moeten het afwachten.

 

De oude vrouw heeft er wel vertrouwen in, ook voor hen bidden Nan

Ik heb de redevoering van de koningin gelezen. De oude vrouw heeft wel vertrouwen in de toekomst, wat nu ook wel terecht lijkt. De evacuatie van de TNI is nog niet klaar. Toch gaan er nog regelmatig troepen naar Djogja. Het vervoer kost hoofdbrekens.

Goed gevoeld snoes. Ook een TNI-er heeft een ziel en is geschapen naar gods beeld. Ook voor hen bidden Nan. Ik heb goddank geen haatgevoelens tegen die mensen maar voor hen bidden?

 

Er stond een aardig uit het Engels vertaald vers in de krant:

 

Wij wenden ons tot God en Jan Soldaat,

als hoge nood en bittere strijd ons wacht.

De nood voorbij, het land in vredesstaat?

Vergeten wordt de heer en Jan Soldaat veracht!

 

Met een schop onder z’n achterste, toean blanda doet toch niks

Gisteravond was weer filmavond. Ik heb weinig van de film gezien. Ik had het druk met de boel rustig houden. Banjak kwekkekwek van de kampongbevolking. Vooral de jeugd was weer erg roerig, ze deden niets meer met waarschuwingen want toean blanda doet toch niks.

Totdat ik een opgeschoten knaap die naar zijn vriendje zat te schreeuwen aan z’n haren weg sleurde en hem er met een schop onder z’n achterste uit knikkerde. Toen was het een half uurtje muisstil.

Daarna nog een paar knapen er uitgetrapt. Ze durfden het aan om stinksigaretten en pinda’s te venten en daarbij te schreeuwen alsof ze op de passer waren. Ik was woest en dek je dan maar. Verder verliep alles rustig. Na afloop wees ik een paar jongens aan en binnen het kwartier was alles opgeruimd.

 

Vervloekte wijven, geen gerotzooi in het kamp

Had vanochtend het smoor in. De chauffeurs die hier een vrachtje op moesten halen waren zoek. De filmoperateurs zouden meerijden. Ik ging op zoek, nergens te vinden. Ik had het door, die vervloekte wijven weer. Heb een andere chauffeur in de kraag gepikt en die bracht de filmgasten en hun bullen weg.

Inmiddels waren de beide knapen terug van hun slippertje, een van hen wilde beweren dat hij op zijn kamer was toen ik hen zocht. Dat werd me te grijs en ik heb even getetterd. Ik heb hem later uit bed getrommeld om als bewaker mee te gaan op een nachttocht naar Paboeran, wie het laatst lacht lacht het best.

 

Over die geilerij is het laatste woord nog niet gezegd. Ik zag een baboe op de kamer, dat is na zes uur verboden. Tabe toean, krijg de zenuwen loeder. Als ze dan toch iets willen uithalen duiken ze de kampong maar in, maar geen gerotzooi in het kamp. Zo, dat was dat.

 

Cantine, allemaal vredelievende dingen, geen dode tijd

De cantine is eindelijk klaar, overal stukjes gaas zodat we muskietvrij zitten. Alles bijgeverfd. Jammer dat er geen materiaal voor de muren is. Wanneer jouw krijtjes aankomen gaan we de muren met karikaturen en tekeningen opfleuren. Tafelkleedjes geknipt voor de cantine, de djongos het weg laten brengen om te zomen.

De opper kwam uit Batavia terug met vier aardige rieten zitjes en lampenkapjes. Nu is het werkelijk gezellig. Je merkt het meteen aan de jongens. Het was druk en het pingpongballetje tikte weer op de tafel.

 

We hebben gisteravond gevolleybald tot het te donker werd. Zweten tot heb ik jou daar. Er moeten nog wat overhangende takken gesnoeid worden maar verder is het goed spelen. Ik zit er nu ook achteraan dat het voetbalveld opgeknapt wordt. Allemaal vredelievende dingen. De patrouille die vannacht uit was heeft niemand gezien.

 

De dienst wordt weer lichter en dan moeten wij uitkijken dat de jongens geen dode tijd krijgen. Ze moeten beziggehouden worden met sport, lectuur, vermaak.

Een gezellige cantine en ontspanning is belangrijk. Een leger heeft niet genoeg aan een goede uitrusting en voeding alleen.

 

Dokter gaf weer een lezing over persoonlijke hygiëne en geslachtsziekten. Hij was blij dat de D-batterij maar weinig gevallen heeft. In het hele regiment zijn er 500. Het begon met vier gevallen per maand. Nov en dec 47 stonden met ieder negen bovenaan. Feb 48 valt met vier nog mee.

Hij waarschuwt de jongens die het te machtig wordt om meteen bij de hospik te komen om te ontsmetten. Brr, genoeg.

 

Afdak voor de kanonnen, werken voor een paar sigaretten

Een lading bamboe gehaald om een afdak voor de kanonnen van te maken. Ik had een geschikt bosje gezien achter Kalidjati, langs de weg naar Soebang. Een paar kerels die op de weg liepen in de kraag gepikt om te helpen kappen.

 

We moesten bij een steile helling opklimmen. Oei wat zat er een vracht mieren, ik verging van de jeuk maar alles went.

Het ene na het andere stammetje ging naar beneden en werd schoon op maat gekapt en geladen. Het ging vlot.

 

Ik heb de mannen een paar sigaretten gegeven. Ik vind het altijd spijtig om zo te moeten werken, met banjak trimmi kassi en een sigaret worden ze afgescheept. Geld mogen we voor die karweitjes niet uittrekken en zelf betalen gaat ook niet.

 

Afijn, het leger is geen burgeronderneming en een leger te velde al helemaal niet. Dat vordert materiaal en werkkrachten als dat nodig is, zonder betaling. Als alles straks in kannen en kruiken is zal dat allemaal wel weer veranderen maar voor degenen die het treft is het sneu.

 

Koes maar lekker naast onze jongen

Weer verder met jouw brieven.

Het hindert niks dat Pimmie bij jou slaapt. Ik weet niet hoe ik het de vorige keer precies geschreven heb. Ik heb misschien gedacht dat hij zonder memmie niet in slaap zou kunnen komen en daarom huilde wanneer hij alleen was. Heb er niks mee bedoeld. Koes lekker naast onze jongen en knuffel hem maar lekker. Hij went straks snel genoeg weer aan alleen slapen.

 

Pimmetje heeft dezelfde uitbarstingen als ik vroeger. Ik stikte soms bijna van kwaadheid. Dat is moeilijk maar ik geloof wel dat je het goed aanpakt. Even laten uitrazen, in de eerste plaats rustig blijven. Hem even knuffelen en koesen en zeggen dat hij memmie verdriet doet. Maakt hij het te bont, pak hem dan rustig aan en geef hem zijn straf, zonder veel woorden, zodat hij voelt dat memmie sterker is en hem helpt.

Meestal doe je het zo dat ik me verwonder over je geduld en tact. Ik moet veel van jou leren om straks echt vader te zijn voor onze hummels. Jammer dat beppe niet veel van hem verdragen kan. Hij kan toch niet altijd stil zijn?

 

Wat heerlijk dat onze jongen ondeugend is, dat is een goede kwaal. Ik weet wel dat het vaak niet meevalt, maar je doet het prachtig.

Heerlijk dat straks samen te mogen doen.

 

Goddank dat het met ús jonkje zo goed afliep. Pake was stout ons kereltje zijn zin te geven en hem uit het bûthús (stal) buiten te laten spelen. Hij kon zo de weg op kon lopen.

Pimmie kent het gevaar van de weg nog niet. Wim is in huis en in het bûthús uitgekeken en dan ziet hij die mooie grote weide wereld waar zoveel te ontdekken is. Onze jongen wordt groot. Hij heeft een helder kopje en gevoel voor buiten en vrij zijn.

 

Je kunt het beste met hem gaan wandelen en hem dan zo nu en dan los laten lopen. Dan zie je vanzelf hoe hij reageert op fietsers en auto’s. Zo leert hij gevaren kennen zonder er angstig voor te worden.

Ik erger me aan mensen die te voorzichtig zijn met hun kinderen, ze praten een angstcomplex aan waar die kinderen later maar moeilijk of niet overheen komen. Heerlijk dat wij zo samen praten.

 

Jij kunt je verplaatsen in de kinderwereld en dat is heerlijk. Veel mensen kunnen dat niet omdat ze hun eigen kindertijd totaal zijn vergeten.

Wat zul jij straks genieten van de verhalen van onze jongen omdat je voelt en begrijpt hoe hij ze in zijn fantasie beleeft. O wat verlang ik daarnaar, samen onze kinderen te leren en op te voeden, zelf kind mee zijn.

 

Zusjes eerste woordjes ook al daag en memmi. Nog even en dan zegt de ukkepuk ook heiti en dan nog even en dan hebben ze hem weer thuis. Durf je het weer aan met die rare man?

 

‘Dat kind twee kinderen?’ Die kolenboer moest eens weten wat dat kind voor een vrouw en moeder is!

 

Wat een vreemde brief hè? Je kunt rare dingen van me verwachten. Ik ben net als jij ongedurig en wispelturig, maar één ding blijft vast en sterk en dat is onze diepe liefde.

Even naar je foto kijken daar spreekt mij zoveel moed en liefde toe, dan moet ik gelukkig zijn.

 

Iets stuk willen slaan, verlangen bedwingen

We mogen ons verlangen niet de overhand laten krijgen Nan. We moeten het bedwingen, dan houden wij het vol. Ik geef er ook vaak te veel aan toe en dan is alles donker en vind ik geen rust. Het verlangen wordt dan heimwee dat knaagt en alle puf ontneemt.

Dan zou je iets stuk willen slaan om aan het machteloze te voldoen. Dan komt de duivel, je wordt bang en bedenkt hoe gevaarlijk het daar bij mij kan zijn en dat toch niet is. Goddank komt dan steeds weer de overgave.

 

Ik ben blij dat je weer vertrouwen hebt. Je zoekt nog te veel troost bij mij en onze schatten liefste. Soms ben ik weleens bang dat we elkaar te lief hebben, te veel in elkaar opgaan, te veel troost en kracht bij elkaar zoeken. Dat kan ús heit niet verdragen, dat hij op de tweede plaats komt.

 

Zonder hem kunnen we elkaar niet helpen en zijn wij krachteloos en moedeloos, het blijkt altijd weer. Je moet mij meer loslaten en dichter bij Jezus blijven, dan is alles beter te verdragen. Hij draagt en het schaadt onze liefde niet.

Als we samen alles aan ús heit toevertrouwen deert ons geen donkere toekomst of wat dan ook. Daarvoor moeten we bidden en werken. Dan wordt ons leven geen sleur maar leven we zoals het bedoeld is, met hem, gelukkig. Och vrouwke, ik schrijf dit nu wel, het is ook zo maar wat bak ik er zelf van?

 

We moeten volhouden en vertrouwen. Ik kan anders niks zeggen. Ik heb je zo razend lief, je moet volhouden, blij en gelukkig zijn maar bovenal vertrouwen hebben waar ik steeds weer om bid. Ik zal op mijn tanden bijten en je moedige man weer zijn.

 

Noodkreet, zou willen vluchten, geen hoge verwachtingen, wel gelukkige

Was naar Kalidjati voor de preek. Ds. kan het niet meer bijsloffen en Soekamandi is daarom vervallen. Het was in de bioscoop, die goed heet was. Het was een goede preek schat maar ik heb er weinig aan gehad. Ik heb het wel gehoord maar dat was dan ook alles.

Wat moet ik doen om zalig te worden, daar ging het over. Alles voor en de naaste liefhebben als jezelf. Doet gij dagelijks als de barmhartige Samaritaan. Het zingen vond ik het mooist.

 

Het regent en het is benauwd. Ik zweet terwijl jij een schepje op de kachel gooit. Wat zal dat later heerlijk smûk (gezellig) zijn.

 

Onze kinderen beginnen ook een grotere rol te spelen in mijn gedachten, die worden zich meer bewust van hun wereldje en hebben straks ook hun wensen. Jank, dat als het god behaagt straks allemaal samen te mogen beleven!

 

Ik vraag me vaak af hoe het zal gaan wanneer wij weer samen zijn. Eerst zal het goed zijn maar zakken we later dan weer af naar de gewone sleur? Wij hebben een grote verantwoording voor onze kinderen. We hebben beloofd ze op te voeden in zijn naam, hen bij Jezus te brengen, van hem te vertellen. Hoe moet dat schat als ik zelf nog niet van hem ben?

Ik zit af en toe in de kerk en vloek net iets minder dan velen, daaraan kunnen ze hier zien dat ik een protestant ben.

 

Ik heb gods nabijheid vandaag niet gevoeld, ik wil me nog niet aan hem geven. Vandaar dat onrustige, onvredige, onzekere. Bid voor me dat hij geen harde maatregelen nodig heeft om mijn hart te breken. Om in alles op hem te vertrouwen. Bid dat hij het slappe van me nemen wil en mij het eenvoudig kinderlijk geloof in Jezus geven wil, dat ik mij dicht bij hem veilig voel om dan sterk te zijn in alles.

Dit is een kreet om hulp en een antwoord op jouw noodkreet. Ik kan je niet helpen. Christus kan ons helpen. Begrijp je alles snoes?

 

Na de kerk terug, lekker rijst gegeten en daarna naar de voetbalwedstrijd gekeken. Stel je voor, kerkdienst in de bios en nog naar voetbal ook, een combinatie die in Raard de hele gemeente op ons dak zou jagen met de ban erop toe.

Het was D-batterij tegen C-batterij, 1-2. Een spannende wedstrijd. Wij stonden op winnen maar in de tweede helft moesten we het toch afleggen. Half Soekamandie zat te kijken en joelde dat het een lust was. Bij iedere goal ging de jeugd enorm tekeer. Gek dat een stukje leer zo kan boeien en dat een goede preek het ene oor in en het ander weer uit gaat.

 

In Raard blijven, de man zal zijn vrouw aankleven?

Ik zit soms met de gedachte om in Raard te blijven, in dat bekrompen wereldje, waar wij misschien het hoofd boven water kunnen houden, maar waar geen toekomst voor onze kinderen is.

Dat is zwakte schat, geen vertrouwen hebben in god in wiens hand ons leven en dat van onze kinderen is. Heb dan geen moed en zie de toekomst donker en zou weg willen vluchten met mijn schatten, daar waar we onszelf kunnen zijn, ons eigen leven kunnen leiden.

 

Begrijp je me lieveling? Ik schrijf vaak dat het me niks bouwt wat anderen zeggen, wat ook zo is, maar toch moet je er rekening mee houden.

 

Ik heb me nog nooit thuis gevoeld in Raard. De Bruinsma’s zijn nog nooit goed opgenomen en geaccepteerd in het Raarder leven. Ze hebben altijd iets aparts, iets anders dan anderen.

 

Het kan me niets schelen of zag ik Raard nooit weer, als ik mijn schatten maar bij me heb. Is dat egoïstisch en laf Nan?

Ik weet hoe jij aan je ouders gehecht bent, dat je het liefst in Raard of niet ver daar vandaan blijft. Ik zal m’n best doen om je dat te geven want mijn enige wens is om jou gelukkig te maken in alles.

Misschien geloof je het niet poppie maar het is zo.

 

Als jij gelukkig bent, zal ik het ook zijn, ongeacht de omstandigheden. Jij bezit de heerlijke gave om je man gelukkig te maken, zelfs hier, ver van jou vandaan ben ik dat. Waar het leven ook z’n moeilijkheden heeft.

 

Ik ben ook gehecht aan mij ouders, vooral vader, maar niet zoals jij schat. Het zou mij niets hinderen als ik ergens, waar dan ook, met jou en onze schatten gelukkig was en m’n ouders, broers en zussen eenmaal per jaar zag of minder vaak of nooit meer terugzag.

Niet dat ik minder lief zou hebben maar ik zou genoeg hebben aan jou.

 

Eigenaardig dat Bijbelwoord. Daarom zal een jongetje of man? zijn ouders verlaten en zijn vrouw aankleven en die twee zullen tot een zijn. Ik weet niet precies hoe het er staat en ook niet in welk verband.

Dit is geen pleidooi om je straks van je thuis weg te halen en je in een vreemde wereld te brengen. Dit mag je niet bang maken hoor schat.

Durf je het aan met mij schat, ik die het leven vaak niet aandurf?

Ik durf het met jou altijd aan Jank, onverschillig waar, ook in Raard. Ik heb geen hoge verwachtingen van het leven maar wel gelukkige. Ik zal altijd gelukkig zijn zolang ik jou maar hebben mag.

 

Braaf en bedaard burgertje

Ik kan niet als een braaf en bedaard burgertje leven pop. Ik moet het straks gek doen, je zult nog rare fratsen van mij beleven. Ik wil met je vechten en je achterna zitten. Ik vlieg je onverwachts aan en zie de kopjes al over de vloer keilen, dan spring ik door het raam en ren als een dolle om het huis en kom dan ootmoedig om vergeving vragen en de scherven opruimen.

Op z’n mooist worden we het huis uitgezet en zitten als kinderen op de stoep te huilen. Ik heb de dertig dan te pakken maar ik ga gek doen als een jongen van zestien. Ik ga gek doen met onze schatten tot ze huilen. Nee hoor!!

Maar reken maar snoes dat je wat krijgt te verduren. Ik ga je ten aanschouwen van de goegemeente midden op straat zoenen. Oei!!! Berg je.

 

Spullen kopen zonder bon, boven ergernissen van de dag

Kun je nu weer gewoon serviesgoed en fietsbanden kopen zonder bon? Als het maar niet zo gaat als met de sigaren, toen die van de bon kwamen waren ze nergens meer te krijgen.

 

Zag vandaag een pakje naaimachinenaalden voor fl. 3,-. Ik kon het voor fl. 2,50 krijgen maar toen bleek dat de prijs het per stuk te zijn. Ik heb er een voor fl. 2,00 voor je gekocht en die doe ik in deze brief. Als jij ze niet kunt krijgen is het nog goedkoop.

 

De naoorlogse jaren zijn slecht voor Tb, tijdens en vlak na de oorlog is het aantal patiënten weer enorm gestegen. Als onze prullen zo goed blijven als nu hoef je je geen zorgen te maken hoor.

 

Kan vader misschien een stukje bleek afrasteren, dan kunnen onze hummels er lekker ravotten. Wil je hem ook vragen of hij wat zand koopt voor een zandbak? Kon ik het zelf maar in orde maken hè memke?

 

Dat moeder jouw tafellakens opgebruikt is best schat. Laten die dode dingen je niet ergeren, want dan ben je net zo. Nee, we zullen later niet eens zwart kijken wanneer we ze niet als nieuw terugkrijgen. We kopen nieuwe of doen het zonder. Net zolang tot ze weer verkrijgbaar zijn.

Net als met de meubels. Ik schrijf er wel makkelijk over hè. Ik weet het meiske, jij zit er mee en al die kleine dingen maken het je vaak moeilijk. Maar laat het je niet deren schat en kijk verder.

 

Later hebben wij weer onze eigen bedoening en hebben we lak aan al dat gedoe. Dan zijn we ons zelf. Denk eraan jij bent niet met mijn familie getrouwd en ik niet met de jouwe maar met mijn heerlijke lief. Ik ben het volkomen met je eens omdat het is zoals jij het voelt maar sta er boven Jank. Een dikke tút voor dat je me dit allemaal schrijft.

 

Je schrijft, ik ben zo gelukkig manni, heerlijk schattebout!!! Fijn dat je van de moedercursus geniet. Zie je nu wel dat je een fijn moedertje bent en dat je dingen al uit jezelf doet die ze je nu leren? Wat bist toch een skot Jank! Schrijf mij erover schat dan volg ik de cursus ook een beetje.

 

Harde brieven

Soms schrijf ik harde brieven die je niet helpen, ik schreef een beetje hard en koud naar jou. Maar altijd door alles heen ben jij mijn liefste, mijn leven, zoals jij zei, tot de laatste ademtocht. Mijn brieven zijn niet altijd gelijk, ik heb ook buien waarin ik alles beu ben en alles hartstikke donker zie en ik niet weet wat ik moet schrijven.

 

Als ik dan mijn leven met het jouwe vergelijk meiske is het zo oppervlakkig, dan is het of ik mijlenver van je sta en je niet meer kan helpen. Dan voel ik mij klein bij jou en zou het liefst als Wim in je armen kruipen en vragen help mij, dat ik het ook zo zie en beleef als jij.

 

En dan zit ik je ook nog vaak te bemeesteren, zus en zo moet je doen met het vingertje. Geen wonder dat jij je dan afvraagt, Klaas weet je het dan niet meer?

 

Soms schrijf ik rare stomme dingen die jou verdriet doen en je het gevoel geven dat ik jou toch niet begrijp en dat wij uit elkaar drijven.

 

Ben ik veranderd? Dat wij uit elkaar groeien bestaat niet, het is onmogelijk.

 

Ik ben niet net zoals jij, leef niet zo diep als jij, voel alles niet zo aan als jij, sta niet zo stil bij dingen maar god weet hoe lief ik je heb. Zolang wij die liefde hebben kunnen we niet uit elkaar groeien.

 

Luister even famke. Ik zeg het je weer even. Altijd door alles heen ben jij mijn liefste, mijn leven, zoals jij zegt tot de laatste ademtocht. Ik weet zelf niet hoe lief ik je heb.

Maar mijn diepe liefde blijft zolang god mij leven geeft.

Misschien ben ik wel veranderd maar mijn liefde voor jou niet!

 

Laat een koude brief je niet verontrusten. Zolang ik jou heb, je heerlijke grote diepe liefde, zolang jij mijn alles bent, zolang de liefde die god ons gegeven heeft er is, kunnen wij elkaar niet ontgroeien.

Lees eens wat Paulus over de liefde schrijft Nan.

Geef me een zoen van jou, zo is alles heerlijk.

 

Oei, ik hoor brenvuur, even kijken, vier doden, huizen in brand

Oei, ik hoor brenvuur, even kijken. Poepielink. Paboeran wordt weer beschoten. We hadden meteen radioverbinding. Eerste bericht luidt, de helft van de bezetting is op patrouille, worden beschoten, alles OK.

Rampokkers? Ja maar onder leiding van TNI mensen die zich niet gemeld hebben voor het terugtrekken.

 

Vanmiddag kwamen er al berichten in Paboeran binnen dat er rommel in de buurt was. Er is meteen een patrouille op uit gegaan en toen hebben ze zeker gedacht we zullen het wel even fiksen.

Het valt zeker mee, ik hoor niks meer.

 

De kapitein en de opper zitten bij de heren van de P & T te borrelen, ze zingen het hoogste lied. De kapitein wilde me er eerst op uit hebben met de pantserwagen want hij wist niet precies waar het vuren vandaan kwam. Ik zei meteen dat het van Paboeran kwam, wat ook door de radio werd bevestigd.

Zo maar eens horen of er nog wat nieuws doorgegeven is via de radio. De een drinkt een borrel en de ander wordt beschoten, het leven van een leger te velde. Toch vind ik het brutaal van die gasten. Ze zullen wel weer uit III 9 RI-gebied komen.

Ik heb ook een borreltje snoes, een kleintje met suiker.

 

Het bericht is gekomen: de patrouille werd beschoten door sten en geweren en ze kregen daar twee dooien voor terug. Verder een paar huizen in brand gestoken door de bende. Tegelijkertijd werd het kamp beschoten vanuit noordelijke richting. Wij hadden geen verliezen. Laat dit je niet ontmoedigen schat, het doet het mij ook niet.

 

Nachtpatrouille, twee zwijntjes

Vannacht was ik om 21.00 uur met de wagen weggebracht tot waar de spoorlijn het veld in loopt naar Paboeran. Het was een prachtige nacht, bijna volle maan. Je zou zo voor je plezier zo’n wandeling maken. We hebben stuk voor stuk genoten, het was ook zo schitterend mooi in het veld. Ik had zeven man mee, een bren en een seinpistool met lichtkogel die ik afschoot bij het naderen van Paboeran.

 

We vingen toen we onderweg waren twee zwijntjes in de koplampen. De beestjes waren een moment verblind en weifelden even, dat was hun pech. De chauffeur wilde stoppen maar ik zei toe duivel er overheen. Ze waren beide dood. Dat is nog eens varkensjagen, zonder een schot te lossen. We hebben ze meteen op de wagen gegooid die meteen weer terugreed. Kokki kon ze meteen behandelen.

 

De spoorlijn lag er al weer in en moest alleen nog vastgelegd worden. Iets wat we later wel fiksen.

Vlak voor Baloeran een lichtkogel en wat vuurwerk afgegeven. Toen ik binnenkwam zaten de heren aan een borreltje, ik kreeg er ook een natuurlijk. Majoor Cohen was er ook. Hij vroeg wat ik kwam doen. Ik zei jullie een beetje troosten in de eenzaamheid.

 

 

480 man sterke bende, 100 wapens, de hele bevolking doet mee in gebied van Tjikampeh

De bende bleek 480 man sterk te zijn met 100 wapens. Alles wat er nog aan restjes manschappen was heeft zich verenigd tot een grote groep. Ze houden zich in het gebied van Tjikampeh schuil en opereren daar vandaan.

 

Het is jammer dat Tjikampeh er zo weinig aan doet. Bijna de hele bevolking doet mee.

De majoor was er zeker om een plan uit te broeden. Er zal wel versterking komen. Er zitten van ons maar 10 man met veldpolitie. Volgens de berichten had de veldpolitie in doodsangst gezeten, daar heb je in kritieke situaties ook niks aan.

 

Suf dat de bende met de eerste schoten al op de tippel sloeg. Onze jongens waren in de kampong toen een huis in brand vloog. Er kwamen zes kerels uit waarvan ze twee neerschoten. Jammer dat er een paar stens weigerden, anders waren er meer aangegaan. Twee handgranaten op de lijken gevonden.

 

We hebben gezellig zitten kletsen.

Toen een radiobericht doorgegeven waar de wagen ons weer moest oppikken. Langs een andere weg, dwars door de sawa’s weer terug naar de hoofdweg. Weer een kostelijke wandeling. Alles was droog en hard en we hadden kilometers ver zicht, geen gevloek en gekanker.

Alles klopte precies. De wagen kwam aangereden toen wij bij de hoofdweg aankwamen. Om 1.00 uur waren we weer thuis en onder de klamboe.

Heb Pamboeran een varkentje beloofd, waar ze best mee in hun schik waren.

Ik heb goede moed. Jij maakt me gelukkig en daarom zal ik met gods hulp volhouden tot wij weer bij elkaar zijn. Een innige koes.

 

Varkenskop in de vlaggenmast

Het is maandag. Vanochtend een vervelend incident. Een stel jongens heeft een flauwe grap uitgehaald. Ze hadden een varkenskop in de vlaggenmast gehesen. Een geintje is best maar dit gaat te ver.

Vanochtend hing het geval halfstok met de snuit naar beneden te bengelen. De snoodaards hadden de ladder gebruikt en de kop hoog vastgebonden en de ladder weer opgeborgen.

 

De kapitein was wit van woede maar de klootzak is nog veel te goed en weet niet wat hij er tegen moet doen. Hoe de daders eruit te pikken en hen af te straffen zodat ze zulks nooit meer in hun stomme hersens halen. Bij de chauffeurs zitten een paar vuile knapen.

De hele batterij exercitie, het voetbalveld op en in de gloeiende zon totdat de heren er tussenuit kwamen.

 

400 brieven van jou, een pakje, heerlijk om zo voor de hummels te knutselen

Eindelijk weer een brief van jou, ik was er echt aan toe, had drie dagen niets gekregen. Het schiet al mooi op naar de 400 brieven van jou. Wat is ons leven toch ingesteld op die stukjes papier van ons hè schat. Als de post een paar dagen wegblijft is het mis en zijn we de kluts kwijt.

 

Ons leven drijft op onze brieven. Hoe kan het ook anders meiske. Jouw liefde is mijn liefde en jouw leven is mijn leven en omgekeerd. Heerlijk elkaar zo lief te mogen hebben en elkaar te helpen.

 

Vaak staan we toch nog te veel in ons eigen denken en vergeten we wat om ons heen gebeurt. We rekenen deze tijd niet mee en stellen alles uit tot later alsof we dan pas weer opnieuw leven.

 

Hoe zullen we straks samen in het leven staan, leven we alleen voor onszelf of betekenen we ook nog iets voor een ander?

Als we ons dat afvragen zeggen we ‘nee’ we hebben genoeg gedaan, laat een ander het nu maar eens opknappen. Wij willen gelukkig zijn en ons eigen leven leiden.

Laten we bidden dat we ons niet alleen op- en afsluiten in ons eigen kringetje maar ook nog een open oog hebben voor onze omgeving.

Ik daas een beetje hè poppie?

 

Hoe het straks weer thuis zal zijn? Ik las het gedichtje in de krant. Zo gaat het bij ons straks niet schat, mijn thuis is mijn wyfke en bern.

 

Pakje klaarmaken, wieltjes van de knuppel waar de gevangenen mee afgerost worden

Als het even meezit gaat er deze week nog een pakje voor je weg. Heb uit Tjikampeh van W twee witte badhanddoeken en hemdjes en een blik thee meegekregen. Dat gaat allemaal mee. Een haarkam voor je krullen kunnen kopen en baboe apennootjes laten kopen die de kok vandaag gaat branden. Nootmuskaatnoten op de passer gekocht. Ik wilde koffie kopen maar tida ada. Ik wil dolgraag iets voor onze kleine schatten kopen maar er is niks. Ik heb nog steeds geen model gevonden voor Wim’s hiender (paard).

Ik heb een oude mess tin opgesnord om een wagentje van te maken voor Pim. De kleine boy moet ermee kunnen gooien zonder dat de wielen kapotgaan. Dat lukt me beter dan een paard.

Heb de wielen van een knuppel gemaakt waar de gevangenen mee afgerost werden. Een veel vreedzamer doel. Ik kon niks anders vinden. Heb er een paar reservewieltjes bij gemaakt. Dan kun je ze omwisselen wanneer er eentje kapot gaat.

 

Heerlijk om zo voor de hummels te knutselen. Voor Betteke zou ik een pop moeten kunnen timmeren hè snoes. Geef jij me nog eens een ideetje Nan? Ben zo blij dat ik eindelijk iets heb voor ons kereltje.

 

Vanmiddag het pakje in een blik proberen dicht te solderen maar het wilde niet omdat ik geen zoutzuur heb. Je weet nooit snoes hoe fijn het is om een pakje klaar te maken.

 

Een grote koes voor Pim en zuske en een zoen voor jou omdat jij mijn grootste schat bent. Ik ben gelukkig Nan. Ik ga met goed vertrouwen de nieuwe maand in. En jij?