Tinnen theestel en waterkan weer op het theemeubel
In januari 2021 heb ik het tinnen theeservies dat altijd op het theemeubel stond opgehaald bij mijn broer Tjibbe. Bij mijn broer Wieger haalde ik de tinnen waterkan met bekers op. Spullen nog wat heen en weer schuiven.
Eerste indruk: theestel en theemeubel weer bijeen.
Enkele brieven van Janke
In blog 89 keek ik vooruit op enkele ‘verdwaalde’ brieven van mijn moeder. Augustus 49 is het dan zover, het stapeltje is aan de beurt. Wat een heerlijk geluid om te horen. Mijn moeder zit midden in haar verhuisperikelen. Zij gaat met mijn oudste broer en zus Wim en Betsche van Beppe Veenema’s huis in Raard, waar ook Omke inwoont, naar haar eigen huisje in Ternaard.
Zo lang naar een eigen plek verlangd en nu is het dan zover. Drie maanden vóór mijn vader thuiskomt. Hun grote wens, een plek voor henzelf waar mijn vader thúskomt gaat in vervulling.
Mijn vader zit midden in zijn zoveelste verhuizing, nu van Tjikaremas, waar hij tijdelijk commandant was, terug naar Kasomálang. Zie blog 101 onder kopje Laatste maanden naar Tjikaremas, Spierpeloton mee en blog 102.
Er komen allemaal tabakskruimels uit mijn moeders brieven! Zij stuurde in iedere brief sigaretten mee. Een enkele keer kreeg zij een brief retour, te zwaar.
Janke: dagje uit, nog in Raard
Allerleafste daar ben ik weer, het is nu avond. Pim slaapt maar Zuske ligt naar mij te roepen ‘memmike, memmike, in tikje kinteboale ha’ (een stukje krentenbrood) Heb je nou wel ooit zo’n kwast?
Lieve man en heiti, een liefdevolle zoen. Gisteravond heb ik niet geschreven, we waren laat thuis, het was al half tien. De kinderen sliepen al in de auto. We zijn in het Noorderdierenpark in Emmen geweest. We hebben een mooie dag gehad, de kinderen vonden het prachtig. Tjibbe (Jankes broer) heeft zich voor ons uitgesloofd, hij doet trouwens altijd veel voor mij en de kinderen.
De kinderen hebben op alle draaiende en schuivende dingen gezeten, op de roets, Ukkepuk ook. Ze hebben op een ezel gereden, Pim alleen en Uk vastgehouden door Tj.
Er is zoveel te doen, wij zijn nog lang niet overal geweest. Daarna gingen we naar Paterswolde, het was ideaal voor de kinderen. Ben met ze in zo’n waterscooter geweest, het ging prachtig. Je zou die glunderoogjes eens moeten zien.
Je weet nu alles al van mijn verjaardag hè Kai, je weet hoe gelukkig jij mij gemaakt hebt. Je foto is het heerlijkste van alles.
Ik zit nog steeds in Raard, ik heb er eerlijk gezegd niet veel zin in om daar ginder heen te trekken, als ik er eerst maar eens zit.
Het was vandaag weer lekker zomerweer, wat een genot is dat toch. Ik heb het druk gehad met inpakken. O wat hebben we al een rommel zeg, ik weet haast niet waar ik alles moet bergen.
Ik wou dat ik bericht kreeg over de vloerbedekking. Misschien bestel ik ander spul want dit wachten is ook niks.
Misschien valt het straks tegen om daar alleen met de kinderen te zitten maar de verandering kort de tijd en dat moeten we hebben.
Het is hier in de kamer, waar ik zit te schrijven, niks gezellig tussen alle ingepakte spullen. Heb alles aan de kant gezet maar het blijft een rommel. Moeder zal ook blij zijn wanneer ik met de spullen opdoek, aan een kant dan altijd.
Schat, houd je er vooral rekening mee dat we in een dienstwoning zitten? We hebben dus niets te ruilen met een ander huis. En als je niet bij Nauta gaat werken en hij krijgt een andere knecht dan kunnen ze ons er 1, 2, 3 uitzetten, dat is hun recht. Ik ben zo bang dat je daar geen rekening mee houdt Kai?
Ja vroeger zag ik zo’n oud huis niet zitten, ik wilde geen arbeiderswoning hebben, stel je voor dat je in zo’n krot van een huis moet wonen. En nu ben ik blij dat wij zo’n woning hebben.
Weet je waarom ik wilde dat jij zo’n hakkepuf fiets zou krijgen? Het zijn damesfietsen en dus kon ik er ook lekker op wegkarren. Gemeen hè schat?
Vind het zo fijn Klaas dat je zoveel moeite doet om het moreel van de mannen hoog te houden. Ze zullen wel even gemopperd hebben dat alles weer model moest maar ze moeten toch ook vast erkennen dat het zo beter is.
De kinderen spelen nog wat, ze liggen al in bed hoor, maar ik hoor ze wel pret maken, dat heb ik liever dan zo’n gegrien.
Ukkie had een foto van jou bemachtigd en daar lag ze fijn naar te kijken. Je staat er samen op met K, die noemt ze omme Piet.
Pim vroeg waarom jij zo’n rare hoed op had, hij bedoelt op de trouwfoto. Hij zei, heit heeft ook een swart pak oan (zwart pak), ik geloof dat ze het niet mooi vinden. Zus zei dat ik geen bloemen in mijn hand hield, het zijn volgens haar aardappelen. Hoe krijgt ze het voor elkaar hè? He is een kostelijk stel die twee, maar soms zijn het rakkers hoor.
Je vond het wel erg veel hè Kai dat ik fl 300,- moest gebruiken en o heden, nou weet je nog niet eens dat ik daar nog lang niet mee uitkom. Ik bibber een beetje en je ziet er ook nog eens niets van.
De keukenuitzet is nog best, ik heb alleen een nieuwe afwasteil gekocht. Vitrage, overgordijnen en vloerbedekking is nu allemaal vrij en het is ook regelmatig verkrijgbaar.
Nou en of dat heerlijk wordt, als het eerst maar eens zover is dat ik jou in mijn armen kan knellen.
Er gaat een diepe rilling door mij heen wanneer ik jouw schrijven lees. Ik kan mij haast niet indenken dat het nog waar zal worden. Zou het mogen manni? We weten het niet het en we hebben het zelf niet in de hand.
Ik ga niet de deur uit om je op te halen hoor, ik moet je voor mijzelf hebben.
Ja snoes, je komt steeds weer bij ons huisje uit, ik ben er niet zo vol van hoor, ik ben zeker een rare ‘koude’ geworden. Wat is het heerlijk dat jij zo blij met ons huisje bent.
Een lekkere warme peignoir is ideaal, maar ze zijn erg duur. Als ik nog eens een geschikte stof zie, niet te prijzig, misschien kan ik hem dan zelf maken.
Het zou wel gemakkelijk zijn om ’s ochtends zo rond te schuiven.
Hier heb je onze zoon, hij wil graag even schrijven. Ik heb hem gevraagd wat hij heiti wilde vertellen, hij zei ‘dat ik sa lekker sliepen ha en of heit ek op it hynder van Sinterklaas wol’ (dat ik lekker geslapen heb en of papa ook op het paard van Sinterklaas wil), die kleine jongen van ons hè?
Hij staat nu bij mij te zeuren of ik Zuske uit bed haal, die ouwe schooier. Het kind slaapt nog zo lekker dus peins ik er niet over.
Voor altijd jouw Nan, veel liefs van onze schatten en tot spoedig.
Klaas: weer op Kasomálang
Zit weer op Kasomálang, m’n kastje staat weer met mijn lievelingen er bovenop.
Gister kwam eindelijk de nieuwe bezetting, met plus minus 47 man en hun vrouwen en kinderen met vier AAT wagens (zie blog 95 Logboek van AAT-er Henk van Welie).
Het Spierpeleton was al vertrokken en wij waren nog met vier man over. Ik heb de commandant, een Ambonese sergeant, alles zo goed mogelijk uitgelegd en de spullen overgedragen. Het lijkt een goede groep. Het is een Vredestaak (? onleesbaar) van de Pasoendanstaat, onder leiding van KNIL (zie blog 102 onder kopje Sease fire in enkele gebieden en andere niet? en blog 97 onder kopje Rapporten over moord en doodslag, ergste misdadigers verdwijnen).
Boekanagara heeft een bezetting van ongeveer 20 man. De Staf ligt hier met 12 man en de rest in Djalantji. Op 20 augustus worden de andere posten waaronder Wanejasi afgelost, ijs en weder dienende. Daarna was het wachten op de wagen die ons op moest halen.
(Zie blog 96 onder kopje Een beest van een man, wil niet al zijn lijken op een hoop zien en blog 100 onder kopje Aanval op Wanejasi, à la klewang afgemaakt en blog 101 onder kopje Onze tijd in Kasomálang zit er bijna op en Laatste maanden naar Tjikaremas, Spierpeloton mee).
Om 18.00 uur kwam Ltn. M. met een nieuwe Stafpik de zaak inspecteren en konden wij onze spullen opladen. Toch zijn er van ons nog twee man gebleven om voor het lichtaggregaat te zorgen waar het VB (Federaal Bataljon) geen sjoege van heeft omdat zij geen chauffeurs en monteurs hebben. Ze hebben daar geen enkele wagen dus zullen wij voorlopig wel voor hen moeten rijden. De jongens blijven maar een paar dagen om de handigste knul op de hoogte te brengen.
Ik was blij dat we ophoepelden schat, niet omdat het me slecht bevallen is, maar omdat het mij een stukje dichter bij thuis brengt.
We kwamen binnen met een prachthonger en kokki had nog een prima rijsttafel. Ik was moe maar een lekker fris plensbad maakte me weer fit. En het heerlijkste, er was post van jou!
Ik ga zo slapen hoor, morgen weer een drukke dag met allerlei klusjes.
Schat je zocht naar onze kapstok en je had je al kwaad gemaakt. Nanni, laat je broer Tjibbe maar eens in mijn schuilplaats in het oude huis van je ouders kijken, het zou me niets verwonderen dat het ding daar is.
Klaas: puntjes op de i
Ik moet nog wel even wennen hoor. Ik ben bezig om de puntjes weer op de i te zetten. Ltn. M. vindt alles wel goed en daar hebben de heren gebruik van weten te maken, het troepje is een beetje verwilderd. Vanochtend was het ontbijt een doorlopende voorstelling tot 10.00 uur. Er was de laatste tijd geen appèl gehouden om 8.00 uur zodat meerdere heren bleven liggen, met als gevolg een vuile eetzaal en onopgeruimde kamers en bedden. Morgen staan ze weer op appèl, even afwachten of en hoe ze gekleed zijn. Ook het permissie vragen om het kamp te verlaten moet opgefrist worden.
Verder de boel op laten ruimen zodat wij straks met z’n drieën, B. H. en ik, weer een behoorlijke ligging hebben. Het lijkt dat het nu wel zeker is dat de hele D-batterij hier geconcentreerd wordt.
De VB-staf voert hier nog niet veel uit omdat nog niet alle posten bezet zijn.
Onze besprekingen met de TNI zijn afgelopen. Ze hebben al 36 uur uitstel gekregen en konden nog niet beslissen of zij zich bij ons melden of ons gebied weer verlaten. Vannacht om 24.00 uur moeten ze eruit zijn.
Morgenochtend gaan er twee sterke VB-patrouilles, met een paar man van onze inlichtingendienst, naar de kampongs waar TNI zich genesteld had en waar ze tijdens de besprekingen al een schijnbestuur ingesteld hadden en druk propaganda voerden. Ben benieuwd of zij er nog zitten.
De TNI is uit het Soemandangse gekomen en zit nu in het gebied van Tsjikaremas.
De loeders, tijdens de conferenties mochten wij geen patrouilles lopen en daar hebben zij van geprofiteerd. Ik denk wel dat zij er weer handig uit zijn. Volgens de inlichtingendienst gaat het om een groep van 50 man.
De algemene toestand is nog vrij troebel.
Een fanatieke TNI-bendeleider bezette op zijn manier de havenstad Soerabaja in Oost-Java. Hij wilde besprekingen voeren over een eigen patrouillegebied enz. Het stel is ingerekend.
Vanavond las ik in de krant dat de Daroel Islam, D.I. een felle godsdienstige partij, een proclamatie heeft verspreid dat thans de Negara Islam Indonesia gevormd is, welk het gehele gebied van Indonesia omvat.
D.I. strijdt tegen de KL (Koninklijk Leger, wij dus), KNIL en TNI, tegen alles wat niet D.I. is.
(zie blog 101 onder kopje Terugtrekken uit Djogja, niemand gelooft meer in een werkelijk goede oplossing en kopje Gevangenen afgedroogd, ik was allang dood geweest)
Dat kan met de tijd leuk worden wanneer het niet spoedig de kop ingedrukt wordt. Kun je hier iets van snappen lieveling?
Ik schei ermee uit Nanneke. Ik maak even een rondje door het kamp. Ltn. M. is aan de pimpel in Bandoeng.
Met mij is alles bêst skot.
Klaas: voor ons is het nu afgelopen, eindelijk
De TNI heeft de kuierlatten genomen en is weer over de grens verdwenen, ergens in het Soemandangse. De rust is weer in Tsjikaremas teruggekeerd. Gelukkig maar. Voor ons is het nu afgelopen, eindelijk.
Als de anderen ook hier terugkomen hebben wij ons hele gebied overgedragen. De bedoeling is dat we hier voorlopig naast de VB’s blijven zitten en tot rust komen. Het is bijna niet te begrijpen en te geloven meiske. Toch komt er een einde aan. Toch gaan wij naar huis!!!
Het is nog niet zover, maar dit zijn de bewijzen dat het niet lang meer duurt, dat werkelijk gebeurt waar wij zóó lang naar uitkijken. Wij raken de zware last van onze verantwoordelijkheid voor dit gebied, de lange zware patrouilles, de dagelijkse gevaren, kwijt. Lieveling denk je dat eens even in, dat wil nog niet zo best hè?
De laatste tijd hier wordt nog wel moeilijk want als werkelijk het hele stel hier tot rust moet komen, moeten ze zoet beziggehouden worden. Het zal wel loslopen hoor.
Morgen begin ik de sportveldjes weer in orde te maken. We krijgen een tweede huis erbij voor de legering. Het staat hier vlak naast, de jongens hoeven er alleen maar te slapen, eten en mandiën doen ze hier. Ik neem het morgen in beslag en begin het klaar te maken voor zaterdag. Ik zeg de bewoners aan dat ze moeten verhuizen, ze moeten ophoepelen, laat het door een paar koelies schoonmaken, zorg dat er verlichting is en klaar is het huis.
We hebben een paar magazijnen aan de VB overgedaan en nu moeten onze spulletjes er weer tussen gestopt worden.
De opslagplaats van de kanonnen en de munitie heb ik leeg laten ruimen voor de grote kisten van de jongens.
Ik moet straks met de ruimte woekeren, de kisten passen niet in de kamers. Onze kisten heb ik hier op het terrasje opgeslagen.
Die klok is al weg, opgehaald door de Staf. (Zie blog 97 onder kopje Huiskamerklok). Ik wil het bureautje niet stiekem meenemen want ik wil er geen soesa om krijgen. Ik vraag de luit ernaar.
Heel wat minder drukte dan jij hè?
Ben met vijf jongens de theetuinen in geweest, op varkensjacht. Gewoon met een wagen rondrijden. Na een half uurtje hadden we geluk, drie varkens in de koplampen. Ze raakten verblind en twee zijn er geschoten. De zwijntjes hangen al schoon aan de haak. Dat wordt morgen lekkere soep en saté eten.
Je laatste brieven zijn van zondag en het is nu donderdag. Je zal inmiddels wel verhuisd zijn? Je was al aan het pakken. Hoe fiene Pim en Ukkepuk it yn ús neie hûs?
Janke: schrijf je voortaan naar Ternaard 255
Lieve man!!! Lieveling, is alles goed? Hier wel. De zondag is bijna weer voorbij. Ik ben naar de kerk geweest. Ds. had een mooie preek en de kerk zat boordevol, dat is trouwens de laatste tijd vaak zo dat de kerk zo vol is.
Toen ik gister klaar was met mijn werk heb ik een andere jurk aangetrokken en stapte op de fiets naar Ternaard. Ik dacht wanneer de vloerbedekking er nog niet is moet er maar zeil op de vloer maar ik heb dat liever niet. Het staat zo koud en ons vloerkleed is zo smal. Ik stap de winkel binnen en ze roepen me al toe dat ze de vloerbedekking aan het passen zijn. Prachtig, dan kan ik maandag komen.
Ik naar huis, gegeten en meteen naar T. om de verhuizing af te spreken. Het ging gesmeerd. Hij kan in de middag.
Jij kijkt al lang uit naar het bericht dat ik in Ternaard ben en ik zit nog steeds hier.
Als ik morgen nog even tijd kan vinden dan vertel ik je meteen hoe het is.
Het zal niet vroeg zijn, als we pas om 13.00 uur kunnen beginnen en alles eenmaal overgebracht is, jij kunt sneller verhuizen hè schat?
De hummels waren vandaag zo lief, ze zijn er zo vol van dat ze morgen meegaan naar Ternaard. Ze willen Omke en Beppe ook mee hebben.
Schrijf je voortaan naar Ternaard 255? Ik geef het op aan het postkantoor dan krijg ik je brieven meteen doorgestuurd.
Myn alles, fiel alles, fan dyn Jank, túten van Wim en Betty
Janke: Ternaard, 29 augustus 1949
Liefste man, Je ziet het al meteen, ik zit in ons huisje. Het was een drukke dag maar het meeste heeft zijn plaats al gevonden, het valt me mee. De kloostertafel kan hier niet staan, daar moet een kleinere voor komen. De twee grote stoelen staan er wel, we hebben dus een gezellig zitje.
Ik hoop dat je het gauw genoeg zelf zult zien. Ik ben de eerste avond niet alleen hoor jonk, ik had er helemaal niet op gerekend dat er iemand bij me zou blijven en ik meende dat het ook niet nodig was maar nu Lies (Jankes zus) hier bij me is, vind ik het toch wel fijn. Jouw foto staat dicht bij me, ik neem hem straks mee wanneer ik ga slapen. Het is hier goed wonen Klaas.
Onze kleine schatten sliepen direct, ze waren vroeg op en hebben niet geslapen.
Heiteke, het duurt niet lang meer en dan kom je bij ons, wat zal dat wat zijn schattebout.
Vanochtend kreeg ik fijn brieven van je. Het schijnt toch waar te zijn dat je 6 november aan boord gaat, toch durf ik het haast nog niet te geloven.
Weet je wat zo geruststellend is, dat je geen patrouille meer hoeft te lopen. Ik weet wel Klaas dat er nu evengoed nog iets kan gebeuren maar ik bid god dat hij ons voor elkaar wil sparen. Zou ik in mijn eenzaamheid nu meer tijd voor hem hebben denk je Klaas? God geeft dat het waar mag zijn dat ik niet zo’n slappe maar een echte trouwe gelovige mag worden.
Het is weer een kort briefje maar weet dat alles goed is.
Een warme, innige zoen fan dyn vrouw. De hartelijke groeten van Lies, ook van Tjibbe en Klas (Jankes broer en schoonzus), die de hele dag hebben geholpen.
Voor mijn moeder was het vandaag heel moeilijk en voor Omke niet minder, ik zag hem huilen. Ze kunnen hier vaak komen en ik ga ook vaak naar huis.
Nu stop ik toch werkelijk, ontvang veel liefs van jouw schatten, daaaag manni.
Klaas myn leave man, daar zit ik dan eindelijk alleen, nu moet blijken wat ik waard ben en het valt niet mee. De kinderen waren vandaag verschrikkelijk vervelend, door het dolle heen. Ze wilden een meisje dat met hen wilde spelen steeds afranselen, ze knepen er steeds stiekem tussenuit door het hekje, Wim gooide met alles wat los en vast zat. Ze hadden slecht geslapen, alles was ook zo vreemd, ik ben er denk ik wel zes keer uit geweest. Lies sliep ook niet natuurlijk, we bleven maar wat praten.
Omke kwam langs met vier brieven die nog thuisgebracht waren. Het maakte me zo onwennig. Alles lijkt zo onwerkelijk. Schat, je schrijft me alles zo mooi en ik wil het zo graag geloven maar ik kan het niet. Het leven lijkt zo verschrikkelijk op het ogenblik en of daar weer verandering in komt, ik weet het niet Kai.
Ik geloof dat mijn verwachtingen doodgedrukt zijn. Laat ik nu niet weer zo somber worden.
Een warme zoen, wat ben ik ondankbaar hè schat? Ik weet het wel hoor, ik moet flink zijn maar het voelt als een loden last.
De kinderen slapen nu gelukkig rustig, hoop dat het zo blijft vannacht.
Ik heb nog niet alles op regel hoor en dat duurt ook nog wel een poosje maar het is alweer een stuk beter dan gister.
Zus heeft zo erg gehuild toen Omke wegging, ze wilde met hem mee. Ze schreeuwde zolang dat ik er zelf zenuwachtig van werd.
Bid voor mij dat ik geduldig mag zijn, ik kan soms ineens zo razend zijn. Ik merk nu pas goed hoe misselijk bedorven onze kinderen zijn, Klaas help je me dit er weer uit te krijgen? Of valt het wel mee? Misschien kwam het doordat ze zo weinig geslapen hebben.
Het lijkt hier wel een beetje feest, ik kreeg een prachtige bos bloemen en die heb ik over vier vazen verdeeld. Er staat ook eentje bij jouw foto.
Vind jij dat het niet meer zo lang duurt tot het november is? Ik bereken het steeds weer en het lijkt mij verschrikkelijk lang.
Jij schrijf zo mooi over ons, het was niet te veel. Het doet mij goed. Ik zou jou daar ook zo graag over schrijven, ik weet hoe fijn je dat zou vinden, maar ik kan het niet. Ik moet jou eerst weer zien. Nog steeds jouw ongelovige Thomasje hè?
Jij was in gedachten het kamp uit en bij mij terwijl zovelen daadwerkelijk iedere avond de kampong in gaan, hoe ontzettend en wie kan het hen kwalijk nemen? Maar wat een groot verdriet vloeit eruit voort, ook wanneer ze voor geslachtsziekten gespaard blijven.
Klaas: heb je het theemeubel meegenomen Nan?
Heb je het theemeubel meegenomen Nan? Je kunt het voorlopig best zonder glas gebruiken. Heeft mijn vader er al glas voor besteld? Ik weet niet of een glazen theekast nog in de mode is? Het hindert ook niet. Ik kan het altijd nog helemaal dicht maken zoals de onderste deurtjes, dan kun je het ook als dressoir gebruiken.
Je had weer geldzorgen, goed dat je die fl 300,- opgenomen hebt. Hoop dat je mijn delegatie ook snel krijgt, dan gaat het wel weer hè? Je vertelt straks maar hoeveel en waar je het voor nodig had, maar je mag dat niet beschouwen als een soort verantwoording afleggen, ik hou geen controle of je het goed besteed hebt Nanni.
Dat belooft wat, twee ongedurige mensen, jij en ik, straks weer bij elkaar. We doen kalm aan schat, we hebben beiden ons verlof hard nodig. Jij houdt je huishoudelijke bezigheden maar zolang ik nog niet werk, doen we het samen. We maken nu helemaal geen plannen wat we in onze verloftijd gaan doen, we zien het vanzelf hè snoes?
Oe Janke, ik heb je zóó lief! Dag Pimmie en Zuske, heit komt gauw thús.
Je had van mij bericht over hoe ik over ons huisje dacht, je wist het wel hè Nan, maar je moest eerst toch lezen hoe ik erover dacht voordat je helemaal gerust was. Je durft er haast niet over te schrijven, het is haast te mooi hè pop, wij hebben zóveel teleurstellingen gehad. We kunnen en durven het ons haast niet meer in te denken. De angst en vrees dat het misschien niet mag gebeuren dat wij weer bij elkaar komen blijft bij ons tot we werkelijk weer bij elkaar zijn.
Wat kan dat jou en mij soms benauwen, dan voel je ook dat we zelf niets kunnen en afhankelijk zijn van het levenslot of van god? Ons bidden is vaak dwingen en zelden kunnen we alles echt aan god over geven. Zo blijven we denk ik Nan, als we die enkele keren maar behouden dan is het toch goed.
Nee, het boek van Alfred van Sprang hoef ik niet hier, ik wil het graag hebben voor later, als een stukje aandenken aan de harde werkelijkheid.
Klaas: Ze komen niet in stapeltjes op elkaar te liggen
Even een hele stevige zoen. Heb je een goede dag gehad?
Hier zijn er al acht man van Soemoser aangekomen, morgen komt de rest. Het gaat nu best met de legering hoor, ze komen niet in stapeltjes op elkaar te liggen.
Het nieuwe kampement ziet er nu ook keurig uit en de jongens die ik daar heb ingedeeld zijn er best tevreden mee. Ze wisten het nog van de vorige keer, ze vroegen bij binnenkomst meteen waar ze moesten liggen en geen soesa over Jan wil bij Piet liggen en kan niet zonder Kees slapen.
De kamers een beurt laten geven, alles is klaar. De rest mag morgen komen.
Ik kon merken dat de jongens blij waren terug te zijn, ze hebben daar nog een zware tijd gehad.
Het is hier wel gezellig op onze kamer, ben benieuwd wat B. en H. ervan zeggen.
Klaas: 6 november met de Johan van Oldenbarnevelt vertrekken
Ds. Jense kwam een praatje maken, officieel is er over de demobilisatie nog niets bekend gemaakt, maar hij had bij de dominee van de Brigade de tijden gezien. Wij zouden dan inderdaad 6 november met de Johan van Oldenbarnevelt vertrekken.
Even rekenen, dat is de laatste dagen van november of de eerste van december thuis. Nog een hele ruk maar de tijd vliegt.
Voor jou duurt het langer dan voor mij Nan. Ik heb nog grote veranderingen, het vertrek van hier naar Batavia, de afvaart, de bootreis. Jij hebt alleen je dagelijkse bezigheden en merkt niet zo goed dat wij dichter bij elkaar komen. Jankefanke wat sil dat wat wêse!!!
Ds. had van de Overste officieel aanzegging gekregen dat 6-RVA 15 october in Batavia moet zijn. Nannie, dit zijn nu eens geen geruchten, ik reken erop en jij meiske, durf jij het ook?
Ik hoop dat wij hier tot het eind blijven. Het bewaken van treinen bevalt I-6 geloof ik niet zo goed. Lange dagen, uren wachten op stations en ze kunnen in de steden lang niet rondkomen met hun geld.
Hier verder geen nieuws meer.
Klaas: wij voelen het als een eer dat wij het tot het laatst hebben volgehouden Waarom 6-RVA langer op hun posten moet blijven dan III-9 RI? Omdat III-9 is afgeknapt en al een hele tijd geleden is teruggetrokken en ze hebben de thuisvaart harder nodig dan wij. Ze konden niet meer tegen de moeilijkheden op.
Waar het van komt is moeilijk te zeggen snoes. ’t Gaat niet aan om ons om de borst te rammen en de anderen maar een stelletje klootzakken te vinden. Er zijn zoveel factoren die daarin een rol spelen. Toch voelen wij het als een eer dat wij het tot het laatst hebben volgehouden.
Lichamelijk zijn deze kerels er niet op achteruit gegaan, behalve degenen met venerische ziekten. Moreel zijn er meer afgeknapt, dat zie je niet aan de buitenkant. Die krijgen het straks thuis dubbel moeilijk. Dat is geen gevolg van de zware dienst, maar ze zijn 1,5 jaar te lang plopper, te lang uit de huiselijke kring, te lang uit de zogenaamde Westerse beschaving, te lang alleen maar bruine broeders gezien enz. Gelukkig is het percentage bij ons niet hoog. [Alfred van Spang beschrijft in zijn boek dat uitzenden voor maximaal twee jaar achtereen ‘verantwoord’ is, zie blog 101 ]
Ik denk dat al je brieven te zwaar zijn lieveling en die ene die je terugkreeg was zeker wel 20 gr in plaats van 10 gr. Ik denk dat de posterijen een oogje dichtknijpen.
Fijn dat je al die spulletjes voor ons huisje kon krijgen. We bekijken het straks samen. Dat keukentje daar maak ik vast wel wat van.
Ik kan me haast niet indenken hoe heerlijk het straks zal zijn. Alles wat wij aan liefde opgekropt hebben geven wij elkaar, het is haast niet te geloven, we kunnen dat nu niet verwerken die grote wonderlijke liefde na drie jaar weer te beleven. Wij zijn het soms vergeten, wij beseften toen soms niet hoe het was.
Janke: Is alles goed met mijn man? Lukt het om de jongens bezig te houden nu ze geen patrouille meer lopen? Is er nog animo voor het leer bewerken en hoe is het met de dagsluiting?
Ik had een enorme strop, wat denk je begint ze weer te zaniken? Twintig kleine weckflessen met boontjes zijn bedorven. Ze zijn niet losgegaan, dat niet. Er zijn zoveel mensen die klagen dat de flessen niet dicht blijven met Feria inmaakdruppels. Ik had het daar ook mee gedaan, daarom maakte ik ze open en er kwam me een walgelijke lucht tegemoet. Ik heb het in een emmer gedaan maar ik weet niet waar ik er nu mee naar toe moet. Ik heb geen spijt, ik weet zeker dat het door dat goedje kwam.
Wim stapte vandaag alleen door de werkplaats van Nauta, hij praatte ook zo nu en dan, hoe bestaat het hè, gelukkig begint het al iets te wennen. Ze slapen alweer, het is heerlijk rustig en zo fijn even alleen bij jou.
Een liefdevolle zoen, ik verlang naar jou Klaas, maar ik ben wel gelukkig. Lieveling, ben jij ook gelukkig?