Blog 107: Geen zekerheid over datum van vertrek, 15 oktober aan boord, toch met de J.v. Olbv 3 of 5 november, 18 oktober naar Batavia, 15 oktober naar Batavia; hier en daar wordt het weer rumoerig; kist dichtspijkeren (deel van oktober 1949, Klaas en Janke)

August 12, 2021 Hilma Bruinsma No comments exist

Klaas:

Gerucht 15 oktober aan boord? We houden helm en wapen, anders zijn we geen gevechtseenheid

Het gerucht gaat dat we toch nog eerder aan boord gaan, plus minus 15 oktober. Maar dan op een Engelse schuit die het leger voor troepenvervoer gecharterd heeft. Dat ding doet er 35 dagen over, het zou ons een week schelen. Nog even afwachten, over een paar dagen hebben we zekerheid. Dan moeten we hals over kop naar Batavia. Het zou fijn zijn Nank!!!!

Een hoop jongens zien tegen de zeereis op, bang dat ze zeeziek worden. Het zal best meevallen, hoe eerder hoe liever. Ik hoorde dat die schuit om Kaap de Goede Hoop voer om de kosten van het Suezkanaal te besparen. Dat kost per schip meer dan fl 10.000. Militairen half geld is de regel maar dat zal wel niet een regel van de topbaas (Engeland) van het Suezkanaal zijn. Toch moet een burgerpassagiersschip meer betalen dan een troepenschip.

Daarom houden we helm en wapen, anders zijn we geen gevechtseenheid meer. Zo verdienen we nog, maar dat is voor Vadertje Staat.

Wie weet zitten we nog onverwacht op de boot maar niet zo snel of ik post nog even een briefje aan Nanneke!!!

Gek hè, nog steeds geen zekerheid over de datum van vertrek. Het leger kan daar niet over beslissen, dat doet de scheepvaartmaatschappij, zonder schip kun je niet varen. Dan kan de Generaal wel commanderen rechtsomkeert naar huis, maar verder dan de kade komen we niet.

Schattebout voel je dat het toch werkelijkheid wordt?!!

Inkopen, banjak rood-witte vlaggen, een rotgezicht

Leafste!!! De hele dag in Bandoeng rondgedaasd en inkopen gedaan voor??? Thuis!!! Oe wat was dat fijn om te doen. Met z’n achten op stap met een eigen wagen, dus eigen baas en geen gedonder met officieren. We zijn helemaal via Poerwakarta gereden, 60 km om ongeveer, maar een prachtweg. We hebben er vandaag 300 km opzitten. We hadden een grote lege kist meegenomen en die met z’n allen vol gekocht. We hebben gezamenlijk gegeten en biertjes gedronken, de D-batterij was uit hoor.

Onderweg banjak rood-witte vlaggen, een rotgezicht waar we maar niet aan kunnen wennen. Het wordt hoog tijd dat we hem smeren schat. We hebben te veel beleefd om nu ineens vriendelijk te zijn en samen te werken. Ho ik dwaal af.

Pech en al het gereedschap ingeleverd

Ik heb ook het laatste leer gekocht voor fotoalbums, een paar jongens zijn nog niet klaar en hadden nog materiaal nodig.

Op de terugweg kregen we pech. We waren bijna binnen, lekke band. Er was wel een reservewiel aanwezig maar geen sleutel om de wielen om te wisselen. Al het gereedschap is ingeleverd. Dat is heel leuk maar verhipt lastig, precies een verver met een pot verf zonder kwast of een smid zonder aambeeld. Enfin, we hebben een fiets geleend en na 1,5 uur werden we door Kalidjati geholpen.

Niet met de Engelse boot maar met de Johan van Oldenbarnevelt

Het is nu zo goed als zeker dat we niet met die Engelse boot gaan maar toch met de Johan van Oldenbarnevelt of toch nog een andere schuit die eerder vertrekt. Afwachten maar weer, maar dat valt niet mee. Als we met de J.v. Olbv gaan hebben we nog een maand te gaan. Het is nu dagen tellen.

Ik kreeg jou weer terug

Lag vanmiddag heerlijk te pitten en te dromen van jou, ik was je weer kwijt maar kreeg je weer terug.
Even later zag ik drie brieven op de tafel liggen, toen kreeg ik je echt weer terug zoals je bent snoes, heerlijk, alles van jou. Dank liefste, ik wist it wol, eerst even een alleszeggende zoen.

De kist vol, de ene kist na de andere adresseren, radio ook ingeleverd, dooie boel

Even over vandaag. Heb de spullen die ik kocht ingepakt. Heb ook een blik pinda’s, de djongos droogt ze nu iedere dag in de zon. Heb rijst besteld. Ik krijg mijn kist wel vol.
Verder heb ik vandaag niets anders gedaan dan de ene na de andere kist te adresseren.

Laatste rantsoen gekregen. Ik zit nu aardig in de rokerij, voor mij toch het voornaamste. Jenever en de andere spullen kunnen me weinig schelen.

De cantine radio is ook ingeleverd, wel een dooie boel hoor.

Beiden aankopen doen

Iedere dag bekijk ik je heerlijke laatste kiekjes, ik raak er niet op uitgekeken vooral die van Jetje en die van Wim en Zus. Draag je een voile bij je hoed of lijkt dat maar zo? Het staat fijn hoor, maar ik vind het wel wat lastig om je een zoen te geven, oh nee, ik mag je buiten niet zoenen. Dat gaat nog wel eens gebeuren hoor.

Wat glundert Pim en moet je Ukkepuk eens zien! Ik wil jullie drieën tegelijk zoenen, zou dat lukken?

De foto van Klaas kreeg Janke op haar verjaardagzie blog 102

Je zat fijn rustig te schrijven, Pim lag nog wakker en ik kreeg een tút van hem, wat zijn het skotten hè? Goed dat je de bedsteedeuren niet dicht hebt, dat is veel te benauwd. Toch wel lastig zo schat en een andere oplossing is moeilijk te vinden in ons kleine huisje. We bekijken straks samen of het toch anders kan.

Het beste is, als wij in Ternaard blijven, dat we een groter huis krijgen. Maar ik ben met dit kleine huisje al zo blij en dankbaar. Ik kan nu echt thuiskomen Nan, bij jou en onze kinderen.

We rekenden nergens anders op dan inwonen bij onze ouders.
Fijn dat je een kinderbijbel hebt, zo begrijpen ze het het beste.
Fijn dat je warme trainingspakjes voor Pim en Uk kocht, ze waren er wat trots op hè? Later dacht je aan mijn spullen, dat je daaruit iets had kunnen maken en dat de aankoop niet nodig was geweest.

Ik ben blij dat je het gedaan hebt. Ik had hetzelfde bij mijn aankopen, ik kocht maar. Later dacht ik, is het eigenlijk wel goed, allemaal luxe en bijna allemaal voor Jank, voor de anderen heb ik nog niets. Nu ben ik er zo blij mee want ik weet hoe jij ervan geniet!!!

Nu denk ik er niet meer aan wat het gekost heeft, jou daarin ook gelukkig te zien is me oneindig veel meer waard.

Laat ze maar zeggen dat ik gek ben, straks voel ik jouw armen, jouw zoen, jouw schitterende ogen. Oe famke, wat ha ik dy leaf.

PJ vroeg of ik zijn Samoerai zwaard in mijn kist mee wilde nemen, het past niet in de zijne.

Wat zal het smoek zijn straks, ik roep ze niet op het matje voor een drukker

Maak die Canadese broek maar klaar voor de winter. Wij gaan samen schaatsen en nachtwandelingen bij maanlicht maken, een heerlijk frisse neus voor we gaan koesen.

Lastig dat je naaimachine kuren heeft, heb je hem al na laten kijken? Heb je de kachel al staan? Wat zal dat smoek (gezellig) zijn straks. Ik weet ook niet hoeveel aardappelen we nodig hebben. Hindert ook niet, we kunnen er altijd bijkopen. Heb je al brandstof? Er komt heel wat bij kijken hè?

Het geeft soms problemen maar ik merk dat je ervan geniet. Je hebt er veel afleiding door en ik denk dat het de tijd aardig bekort.

Straks ga ik ook naar onze slapende schatten kijken, ’s nachts uit bed stappen en even naar Pim en Uk kijken tot ik steenkoud ben en weer bij jou in bed kruip.
Weet je nog toen ik in Wezep zo naar Pim keek en zijn naam noemde, dan glimlachte ons baasje in zijn slaap. Dan voel je de rijkdom.

Dan ben ik bij je en draag jij niet alleen

Overdag zou je ze soms en denk je ‘niet méér kinderen’. Je moet me later altijd zoals nu de moeilijkheden met de hummels vertellen wanneer ik van mijn werk kom.
Als er iets is geweest roep ik ze niet op het matje om ze een drukker te geven (militaire term), maar we helpen elkaar. We proberen het samen te doen.

Je mag het niet verkroppen en er alleen mee tobben, je kunt dat gelukkig ook niet. Vele mensen maken het zichzelf en elkaar zo moeilijk omdat ze de kleine dagelijkse dingen niet samendoen. Hoe vaak is het niet dat de man zijn werk heeft en de vrouw het huishouden. Misschien was het bij ons ook wel zo gegaan. Ik heb veel geleerd Jank door het gemis.

Gelukkig hebben we straks zes weken de tijd, we hebben het beiden nodig. Je bent nog wel eens bang dat je ieder jaar een kindje verwacht. Wacht tot we weer samen zijn, dan is dat ook heel anders. Wij kunnen dat nu niet afspreken, misschien komen we dan tot een oplossing.

Dit wilde ik je nog even vertellen Nanny. Als je ons popke draagt zul je er weer tegenop zien, maar dan ben ik bij je mem en dan draag je niet alleen hè schat?

Mijn brieven hadden jou weer heel gelukkig gemaakt, weet je hoe heerlijk dat voor mij is? Het is alles voor me, net zoals het voor jou is wanneer ik je vertel hoe gelukkig jouw alleszeggende brieven mij vandaag weer gemaakt hebben.

De knapen hebben weer een behoorlijke borrel op, een vrolijke boel hoor, ze schreeuwen en zingen allemaal door elkaar.

Eindelijk zekerheid, we vertrekken toch met de J.v. Olbv, 3 of 5 november; 18 oktober naar Batavia, de J.v. Olbv vervoert 2500 man

We gaan toch met de J.v. Olbv, het vertrek is 3 of 5 november. De boot heeft machinepech en ligt nu in Lissabon in reparatie. We gaan 18 oktober naar Batavia.

De J.v. Olbv vervoert 2500 man. Tot nu toe het grootste troepentransport naar Nederland. Er gaan aan boord 6-RVA, 300 man Mariniers, 50 V.H.K. (vrouwenhulpkorps), de Grenadiers, een bataljon Infanterie 3-3 RI en nog 200 burgers en KNIL-ers. Dat kan een gezellige boel worden.

Het is te hopen dat we niet eerst de Mariniers van Soerabaja moeten halen, dat scheelt 4 dagen.

Gelukkig, eindelijk zekerheid. Volgens Ds. Jense gaan er tot en met februari 1950 23 boten die plus minus 50.000 man repatriëren. Er zit wel schot in, natuurlijk ook in verband met de RTC. (Ronde Tafel Conferentie, zie eerdere blogs).
Nog 10 dagen hier, als jij dit leest nog maar een paar dagen.

Gezellige middag, geschaafde knieën, spierpijn, luid gejoel

Heb leer en 200 leren veters voor de jongens gesneden. Ik geloof dat ik nu genoeg heb.

Eindelijk weer verder, was naar Soebang voor de voetbalwedstrijd. Onderofficieren en officieren van de C en D-batterij tegen de Regimentstaf. We hebben voor de broek gehad, 2-8 verloren. Ik zit nu met spierpijn en geschaafde knieën. Ik vond het een machtige wedstrijd, er deden meer niet-voetballers zoals ik mee. Was toch blij dat de scheids affloot want ik was doodop. Toch wel goed dat de spieren weer eens goed loskomen Nan. Was de laatste tijd zo lamlendig als de P. wat weer een uitdrukking. Geef me even een zoen meiske, hoe heb jij het vandaag?

We hadden een schoon pakje meegenomen en hebben na afloop gezamenlijk een borrel gedronken. Om 20.00 uur was de hele kluit, 35 man, weer binnen voor de gemeenschappelijke maaltijd. H. was hier achtergebleven en had voor het eten gezorgd. Het zag er keurig uit, overal groen en bloemen en de rijsttafel was heerlijk. Na het eten nog wat nakaarten en weer borrelen.

De ‘heren’ van de C-batterij begonnen al gauw hun schunnige liedjes te brullen. Dat hoort erbij zeker, anders kunnen ze niet genoeg lol maken. Enfin, lang duurde het niet en allen keerden onder luid gejoel naar hun diverse posten terug. Het was een gezellige middag en we waren snel over ons verlies heen.
Ik had me lekker afgespoeld en heerlijk gemaft.

Schoon straatje

Voor de tweede keer op rij naar de tandarts en nog een keer terugkomen. Het knapt aardig op maar het blijft een fietsenrekje hoor. Er was een groot gat en daar zit nu en vulling in, mijn straatsteentjes worden schoongemaakt. Het vervelende is dat je steeds uren zit te wachten. Enfin, we hebben nog 10 dagen de tijd. Nog even en het is de laatste dag hier. Het lijkt nog vaak zo onwerkelijk, alsof het nog lang zover niet is. Dat zal straks wel beter gaan.

Janke:

Gezellige modeshow

Lieveling, daar ben ik weer. Ik was naar de modeshow in Dokkum met het buurmeisje. We hebben plezier gehad. Zij zat met haar gebakschoteltje in de hand en zag niet dat haar gebakje op de grond rolde. En dat tussen al die dames.

Ik heb mantels gepast maar niets gekocht. Een zwarte en een grijze, ze stonden alle twee keurig, maar je schrikt je dood van de prijs. De ene fl 96,- en de andere fl 105,- Denk je dat zwart me staat? Soms denk ik dat ik toch eerder een jas koop voordat jij er weer bent en dan denk ik weer dat ik toch maar wacht tot jij er weer bent. Dat ken je hè?

De show was van zelfgemaakte kleding. Al zou ik nooit meer te eten hebben dan zou ik zo’n mooie mantel niet voor elkaar krijgen. Wat ben ik een stumper op dat gebied. Ik moet nog heel wat in elkaar ritsen voor jij komt, maar die oude machine van mijn moeder vertikt het steeds weer. Heb fl 5,- betaald voor het in orde maken en nu heb ik weer hetzelfde gemier.

Wim wilde niet mee

Onze kleine schatten slapen nu. Wim wordt een echte kwajongen, ik heb niet veel meer in te brengen, maar hij blijft mijn schat. Vanochtend riep ik hen voor het koffiedrinken, of beter chocolademelk drinken. Zusje kwam meteen, maar Wim zat bij Nauta binnen. Ik ging erheen om hem te halen maar hij wilde niet mee. Hij bleef daar liever dan dat hij met mij meeging. Het deed me zo zeer. Het voelt alsof er iets aan mijn opvoeding hapert, dat hij een hekel aan mij heeft om het een of ander. Ik ben gauw boos geloof ik, zou dat het zijn?

Geen serenade bij thuiskomst, familie moet wachten

De muzikanten zijn ook weer los, ik hoor ze blazen. Er zijn twee muziekkorpsen in het dorp, maar ze houden geen serenades bij thuiskomst van militairen. Dat blijft ons bespaard. Ik heb geloof ik de hele familie al laten weten dat ze bij jouw thuiskomst niet hier mogen komen, ik moet je eerst even alleen hebben. Ze vragen of wij dan meteen de volgende dag naar Raard komen. Ik heb gezegd ‘ik denk het wel’. Het zou wel fijn zijn hè Kai om eerst even samen te zijn met onze kinderen. Of zouden we een beetje onwennig elk aan een kant van de tafel gaan zitten? Tot spoedig.

Klaas:

Uitstappen bij de Spukensteeg

Ik weet nu waar ik moet uitstappen, je hebt het me heel duidelijk getekend. Ik laat de bus bij de Spukensteeg stoppen (Spokensteeg), het hoekje om en ik vlieg in je armen. Tink dy dat ris goed yn, wat komt er dan een machtig brandend gevoel vanbinnen.

Ik ben blij dat ik niet met de fanfare afgehaald wordt, toch gezellig die muziekkorpsen. Als het mij te druk is in de Spukensteeg laat ik de bus doorrijden. Nee toch niet, ik neem de kortste weg en smijt desnoods de burgemeester aan de kant.

Heerlijk schat, dat we het eerste uurtje toch alleen zijn, wat heb jij daar fijn voor gezorgd. Niemand anders thuis dan mijn lievelingen. Daar keek ik altijd tegen aan. Ik moet je eerst alleen met je zijn en dan laat jij mij ús skotten zien.

Wat waren we toen ik uit Engeland terugkwam van de militaire training (maart 1946) ook héérlijk even alleen met ons vieren (nog vóór de geboorte van de tweeling, mijn oudste broer en zijn na de geboorte overleden tweelingbroertje).

Hoe zouden we onwennig zijn en ieder aan een kant van de tafel naar elkaar zitten kijken?

Nee ik houd je vast en knijp zo stevig dat je naar adem snakt. Ik zal toch wat voorzichtiger zijn en Wim en Uk niet bang maken. Ik moet eerst weten hoe zij reageren, ze hadden mem steeds voor zich alleen. Ik zal vragen of zij het goed vinden, anders denken ze nog dat ik je kwaad wil doen wanneer die schatten plotseling zien dat ik op je afvlieg.

Natuurlijk neem ik ook iets voor mijn kleine schatten mee. Zo’n pedauto is wel hartzerig voor ze, eens kijken straks of ik zo’n ding niet fabrieken kan. Wel een beetje hard, maar onze kinderen mogen best voelen dat ze niet alles meteen kunnen krijgen wat andere kinderen ook hebben.

Wim en Zus zijn hier wat ouder, op de pedauto

Houd ze maar fijn bij je Nan, ik wil ze straks ook niet missen, ze kunnen later naar de bewaarschool.

Hoe zou ik boos op jou zijn nu ik Alles weer van jou krijg? Je was de laatste tijd niet koud schat.

Je was het even vergeten door al je verlangen, verdriet en onwennigheid, maar nu is het weer terug. Je had het erg moeilijk en je vond jezelf weer terug, je was weer echt Janke zoals je in alles echt en diep bent.

Alles van dyn Kai

15 Oktober naar Batavia, de moed eruit en er weer in

Daarnet vertelde Ltn. B. dat we de 15e oktober al naar Batavia gaan. Ik kan het me nu voorstellen en indenken en schat, nu moet ik het schrijven. Meiske voel hoe blij en gelukkig ik ben!!! Schat van mij, weet het ook Nanneke, ik kom gauw thús!!!

Was met drie man naar de kerk, B. ook mee. Ik vond er niets aan, volgens mij was Ds. de kluts kwijt.

Vanmiddag werd M. stomdronken met bed en al door een stel Koelies naar PenT gesjouwd. Het wordt hoog tijd. Wat moet er van de rest komen wanneer hun commandant het goede voorbeeld geeft? Het zat me dwars en toen ik ook nog een slechte preek hoorde was de moed er weer even uit.

Er was wel een heerlijke brief van jou. Begrijp je hoe blij ik met je lieve brief was? Even een innige koes. Nog even de kop ervoor houden. Nu is het weer goed.

Geen VP Batavia meer (Veld Post) maar Subsistenten bataljon KL Batavia

Eerst even mijn nieuwe adres, geen VP Batavia meer (Veld Post) maar Subsistenten bataljon KL Batavia. Het nieuwe adres is te laat doorgegeven. De eerste brieven zullen denk ik eerst doorgaan naar Poerwakarta. Misschien valt het mee wanneer we meteen bij het VP-kantoor ons nieuwe adres opgeven. Mijn brieven naar jou komen gewoon door. Gelukkig maar, anders werd je vast weer ongerust hè meiske?

Niemand die erom treurde dat zijn oude trouwe spuit met verlof ging

Alle wagens zijn, behalve een drietonner, ingeleverd. Op tien wapens na zijn ook alle wapens en munitie ingeleverd. Ik ben mijn sten ook kwijt. Niemand die erom treurde dat zijn oude trouwe spuit met verlof ging. Ze hebben hun dienst gedaan en menigeen het leven gered én ontnomen. Alleen onze helm gaat mee aan boord.

Verder heb ik weer een stel kisten geadresseerd en het meeste leer uitgereikt. Ben nog bezig geweest met de afrekening maar daar kreeg ik een punthoofd van. Morgen maar weer eens proberen.

Wat heb jij gedaan, gewassen zeker? Kun je het redden met je drooglijntje, straks hangen mijn spullen er ook nog bij hè Nan?

Heb de afrekening van het leer uitgeknobbeld, nu het geld nog beuren en terugbetalen, dan is dat ook weer afgelopen. Hier verder geen nieuws, met mij is het bêst, alleen erg ongedurig. Ik moet me dwingen om ergens mijn aandacht bij te bepalen. Ik geloof dat het precies hetzelfde is wat jij hebt, zo’n groot verlangen dat er bijna niet tegen op te tornen is.

Drie flessen jenever verpatst voor fl 30,- zo dat is weer binnen.

Ik zag een poppenkopke liggen op de kamer van de jongens. Ik heb het gekocht, maar ik zie geen kans om er een pop aan te maken. Lach niet Nan, toch neem ik iets voor ús bern mee.

Als jij mij schrijft dat jij mijn brieven hebt verbrand, doe ik het ook met de jouwe

Nu je laatste brief van 1 oktober nog even. Janke hoe kan ik anders dan altijd weer je proberen te helpen, ik ha dy sa leaf!!! Ik voel je dankbare innige zoen schat en ik voel nog beter hoe gelukkig je weer was. Dat is Alles voor mij. Het lijkt er vaak niet veel op, maar het is zo en jij weet het nu weer heel goed.

Alles komt straks wer goed Janke, want alles is goed. Dat wij straks weer aan elkaar moeten wennen is de moeite niet.

Luister even, als jij mij schrijft dat jij mijn brieven allemaal hebt verbrand doe ik het ook met de jouwe. Afgesproken Nan? Zie blog 106 onder kopje Doe mij een plezier en verbrand mijn brieven allemaal

We kunnen vaak niet meer en willen het ook niet meer

Weer twee heerlijke brieven van jou. Jank, wat wordt het een toer om de laatste maanden de kop ervoor te houden, om rustig af te wachten tot wij in elkaars armen zijn. We kunnen vaak niet meer en willen het ook niet meer. We barsten van verlangen en kunnen ons steeds slechter beheersen. Jij had ook een slechte, razend onwennige zondag. Ook al was Juf er, het hielp niets. Toch moeten wij nog even volhouden, kin myn famke it wer?

Wij vergeten ons afscheid nooit. Myn Nanni wie myn libben!!!

Nee, hoe zouden we ons afscheid ooit vergeten schat? We vergeten het afscheid voor drie lange jaren nooit, net zomin als onze trouwdag.

Zo, heb jij er bitter weinig van gemaakt? Je bedoelt flink en sterk zijn? Als ik daar nu eens heel anders over denk? Geloof jij me dan? Weet je dat je Alles voor mij geweest bent, dat ik zonder jouw flink en sterk zijn, zonder jouw liefde deze lange tijd niet zó doorgekomen was? Jank, ik kan het je nooit duidelijk maken en jij gelooft mij ook nooit.

Stel je eens voor wat er van je geworden was, als je mijn steun en hulp niet steeds weer opnieuw gevoeld had? Dat kun je wel hè Jank? Kijk lieverd, draai het nu om en je hebt precies hetzelfde!!!

Myn Nanni wie myn libben!!! Het lukt me niet, thuis eens proberen schat wanneer ik jou in mijn armen koes.

Ik kreeg het benauwd van jouw kerkgang, je hoeft niet steeds flink te zijn

Ik kreeg het even benauwd van jouw kerkgang. Zie blog 106  onder kopje Beroerd in de kerk, alle vermaningen aangehoord, als jij thuiskomt ben ik geen mens meer?  
Nan je bent totaal overspannen. Kon ik je maar helpen, even je voorhoofd zoenen waarachter zo veel gepiekerd wordt. Kalm blijven Nan, ik kom gauw liefste.

Fijn dat Ds. v.d. Berg even kwam. Je kon het moeilijk uitleggen, maar hij snapte het en je moest even uithuilen. Dat hielp weer even hè Jank?

Mag ik je even troosten, het geeft niet wanneer je het deze laatste tijd niet meer kunt bolwerken, ik bedoel dat je niet verder denkt te kunnen, dat je niets kunt, de opvoeding van onze schatten niet deugt, dat je geen goede vrouw voor mij bent. Even verder kijken, alles is goed, beter. Oh ik schrijf het weer niet goed.

Meiske, hoe moet ik je helpen. Blijf rustig doorgaan. Pieker niet over kleine dingen, laat maar een beetje Nan. Alles is straks anders, je vindt jezelf weer terug. Je hoeft straks niet ‘flink’ te zijn. Nu even nog wel. Straks mag je uitrusten in mijn armen, als mijn kleine meisje. Begrijp je snoes wat ik allemaal bedoel?

Jij krijgt geen kans om mij te verwennen, ik doe het jou. Gelukkig ben je niet zoveel zondagen meer alleen.

Onze boot heeft tien dagen vertraging, kans op andere boot die eerder vertrekt

Hoorde dat onze boot tien dagen vertraging heeft. Verhip, het valt ook altijd tegen. Ze kunnen zes dagen inhalen, dus is het toch maar een kwestie van enkele dagen.

Er is nog een kans op een andere boot die eerder vertrekt. Die laatste dagen worden het moeilijst. Vooral wanneer de boot vertraging heeft op de terugreis, dan wordt de spanning steeds groter. Als ik eerst zeker weet wanneer we gaan varen, kan ik je bijna zeker zeggen welke dag ik thuiskom Nanny.

De kranten en de radio geven toch precies de dag van aankomst en van debarkeren aan? Als we ’s avonds aankomen moeten we de nacht nog aan boord blijven.

Denk je eens in dat ik ons kleine huisje binnenstap!!

Ik voel je innige zoen kom even in mijn armen Nan. (Er volgt een liefdevolle beschrijving die van mijn ouders blijft).

Even wennen om zonder schietijzer op pad te gaan

Lievelingen!!! Goedemorgen, een frisse tút fan dyn man en geef mijn lytse bern een dikke tút van heit, geniet van onze hummels, ze zijn ook zo lief.

Heb je het druk vandaag? Ik ook met allerhande karweitjes, maar eerst even met jou praten. Jankefanke even innig koese, ik ben zo rijk met jou en ús bern!!!

Weer naar de film geweest, ik vond er niets aan. Er werd met trouw en liefde gespot. Laat Rita Hayworth dan nog zo mooi zijn en door miljoenen als vrouw begeerd wordt, ik vind het een slang, een elite hoer.

Meiske ik was onwennig van jou en toen was je heel dichtbij. Het was eerst wel even wennen om zonder schietijzer op stap te gaan. Dat was gister ook de laatste rit naar Kalidjati. De VB (Federaal Bataljon) heeft al een hoop meubilair opgehaald, zij nemen het van ons over. Het meeste is oude rommel, wrakke stoelen en slappe tafels en kasten.

Allemaal inpakken

Daar wordt onze rijst bezorgd, we hebben gezamenlijk rijst besteld om mee naar huis te nemen. We krijgen per man 9 kg mee. Heb het al ingepakt. Heb een sleutel bij een hangslot geprutst, nu heb ik er twee. Een voor mijn kist en een voor mijn plunjebaal. De grote kist wordt dichtgespijkerd. Ik gooi nog een hoop rommel weg zoals oude brieven?

H. en B. zijn ook aan het pakken, alles op één kamer, je moet die rotzooi zien.

H. verfde eerst zijn kist en ging toen inpakken, het was prachtig, hij zat onder de smurrie. Ik heb mijn spullen nu aardig klaar.

Heb twee aluminium eetblikken over, kun jij die gebruiken? Ik weet niks meer. Een innige, gelukkige, moedige zoen en een stevige handdruk van je Kaieman. Moed houden en kalm blijven Nanneke XXX.

Janke:

Wim vindt het niet nodig dat je met de bus komt want de zee is hier zo dichtbij, kostelijk stel

Eerst even een liefdevolle zoen. Alles is hier goed en ik ben zo gelukkig. Zomaar hoor. Ik had vandaag zoveel plezier in mijn werk, gelukkig niet die misselijke downstemming. Ik heb alle dagen hoofdpijn maar zelfs dat kon vandaag mijn stemming niet bederven. Onze schatten waren kostelijk. Ik heb zitten breien tegen de klippen op. Als dit klaar is heb ik voor beiden een rode trui en een donkerblauwe rok en broek. Ik wilde het afmaken vandaag maar ik zag toen ik het dagelijkse wasgoed van de lijn haalde dat er zoveel kapotte dingen bij zaten, die moeten eerst gerepareerd.

Het gaat heerlijk zo, ik ben m’n werk weer de baas hoor en al het andere ook. Hoe kan het hè, terwijl er niet eens post van jou was. Schat jij zit nu in mijn moedeloze, afhankelijke brieven te snuffelen, wat moet je erop antwoorden. Je kunt van alles met je vrouw beleven hè schattebout?

Ik zit hier lekker in mijn eigen grote stoel, schemerlamp aan. Het ziet er gezellig uit. Liefste ben jij ook gelukkig?

Vandaag klampte een dolgelukkige moeder mij aan, ze vertelde dat haar zoon aan boord ging voor de terugreis. Nog even dan zijn wij aan de beurt. Ik tel de dagen al bijna.

Wim en Uk beginnen nu ook met andere kinderen te spelen, ook kinderen zonder pedauto. Vanavond aan tafel vertelde ik voor de zoveelste keer dat jij nu gauw thuiskomt. Je had die glunderende gezichtjes moeten zien.

Wim vond het niet nodig dat je met de bus kwam want de zee is hier zo dichtbij, de boot kan je wel thuisbrengen. Zusje vond het toch fijner met de bus en zij pleitte daarvoor. Het is een kostelijk stel. Je staat versteld hoe logisch die kleine jongen altijd is.

H. kwam een foto brengen. Zo kun je toch de kopjes even zien. Op de achtergrond zie je nog net ons huisje. (Deze foto kan ik niet achterhalen)
A. kwam nog langs. Ze laten me niet veel alleen zitten.

Voel mijn armen stevig om je hals, een alleszeggende zoen.

Een veelbewogen dag, Beppe zo onwennig

Daar ben ik weer. Eerst even van vandaag vertellen, een veelbewogen dag. Omke kwam hier aangefietst, ik was al bang dat er wat met mijn moeder aan de hand was, maar alles was best, Hij kwam om te vragen of wij met hem mee gingen naar Raard, want Beppe was zo onwennig.

Ze had iedere dag uitgekeken en ik kwam maar niet. Heb me niet lang bedacht, gauw de afwas even gedaan, andere jurk aan en foetsie. Moeder was zo blij dat ze ons zag, ze kon maar niet begrijpen dat ik zolang weg kon blijven. Ik heb het fijn gehad thuis. Ik ben niet bij thuis 2 geweest, zij komen ook niet bij mij. Het is misschien niet goed van mij, maar de tijd bij mijn moeder is me te kostbaar om daar iets van af te staan.

Ik sprak je vader nog wel even, hij vroeg hoe het met jou was, een echte schat hoor. Omke bracht me ook weer thuis.

Ds. kwam langs, hij had zich ongerust gemaakt en kwam kijken hoe het met me ging. Ik moest beloven dat ik naar de dokter zou gaan, anders zou hij het die avond zeggen bij de vergadering waar zij beiden naar toe gingen. Maar ik mankeer niets meer, dus ik doe dat niet. Hij heeft met mij gebeden. Hij was zo blij dat ik weer zo was opgeknapt.

Laat ik je wat over onze kinderen vertellen

Gaf ik je al een zoen? Voel even een innige omhelzing.

Wat een verhaal hè Kai, laat ik je wat over onze kinderen vertellen. Wim wordt een echte grapjas, hij probeert je steeds te pakken te nemen. Uk praat niet zo heel veel tegenwoordig, maar wat ze zegt staat op pootjes. Het is een echt varkentje, ze maakt zich veel meer vuil dan Wim.
Ze hebben zich best bij Beppe vermaakt.

Binnen zie je ze nooit, ze zijn altijd buiten wanneer het om het weer enigszins kan. Het kan tot nu toe gelukkig nog iedere dag.

Ze hebben vriendschap gesloten met de smid en met de bakker. Al die bedrijvigheid trekt hen zeker. Maar zodra ze een witte kiel van één van de Nauta’s zien gaan ze er vandoor en zoeken hen op.

Buurvrouw Beppe Geertje was naar Dokkum geweest, ze had voor alle kinderen die hier wonen, met die van ons erbij zeven stuks, een zuurstok meegenomen. Vind je dat niet enig? Later bracht ze mij nog een koek. Ze zei ‘do bist ek nog mar sa’n bern, mar dit krije de oaren net hjer’ (jij bent ook nog zo’n kind, maar dit krijgen de anderen niet hoor). Met andere woorden, niets over vertellen. De oude ziel, ze bedoelt het zo goed. Ik neem de volgende keer ook eens iets voor haar mee.

Nog acht zondagen alleen

Gister niet geschreven, ik lag om 20.00 uur al in bed. Er was niets hoor, maar ze hebben mij ’s avonds met zoveel bezoek verwend zodat ik onwennig ben wanneer ik alleen zit, zoals vanavond. Kees van Tjibbe en Klas (Neefje, zoon van Janke’s broer en schoonzus) slaapt hier, hij ligt bij Pim in de bedstee. De kinderen waren zo huilerig vandaag, wat dat nu weer is weet ik niet. Ik zit met mijn voeten in warm water, ze waren zo koud. Heb het druk gehad vandaag, ik geloof dat ik mijzelf voorbijvlieg, maar weet je, ik krijg op de gekste tijden mensen op bezoek.

Ik heb de kalender naast me liggen en heb geteld hoeveel zondagen nog. Als je zaterdag 3 december thuis bent, dan zijn het nog acht. Hoop dat wij morgen een goede zondag hebben. Dan schrijf ik verder, het wil nu niet. Ik ga nog fijn brieven van je lezen en dan slapen.

Daar ben ik weer en nu niet zo vervelend als gisteravond. Ik heb lekker geslapen en de kinderen ook. Ze spelen nu weer buiten, het is wel koud maar ik heb hen de nieuwe truien aangetrokken.

Wim zei ‘It is no winter mem, dan soe heit ommes thús komme, dat sei mem.’ (Het is nu winter mama, dan zou papa thuiskomen, dat zei mama)
Dan sta je te kijken. Ze waren vandaag zo lief.

Ik kon maar niet warm worden en later in de nacht braken van heb ik jou daar. Ben nu weer zo fit als wat, blij dat het spul er maar uit is.

Had een gezellige dag met Tjibbe en Klas die Kees weer ophaalden. Daarna nog even met de kinderen gewandeld maar het verveelde snel en ze kijken je allemaal zo vreemd aan. Toen nog even bij de familie N. langsgegaan. Ze wilden dat ik vanavond weer zou komen. Maar ik weet niet of ik dat wel doe, het bevredigt mij niet de kinderen alleen te laten ook al slapen ze altijd rustig. Heb het een keer gedaan en toen is de buurjongen twee keer gaan kijken. Ik zit me een beetje te rechtvaardigen geloof ik, terwijl ik zelf het gevoel heb dat het niet goed is.

Klaas wat sta je dicht bij me en toch, wat zijn we ver van elkaar af. Jij bent goed voor mij en ik doe je alle dagen zeer door mijn schrijven dat ik je niet geloof. En toch Klaas als ik dit niet heel zeker in mijn binnenste wist dat jij mij zo diep liefhebt, wat denk je, zou ik nog lang kunnen leven? Nee Klaas, deze wetenschap doet me zijn wie ik ben. Wat dat twijfelen van mij is, dat weet ik niet. Ik kan het veelal niet rijmen en dat brengt mij soms tot wanhoop. Denk je dat ik dat nog een keer zal kwijtraken, ik hoop het.

Ik moet je een hele dikke tút van Pim geven, hij zegt trije (drie) túten foar ús heit, ek fan Zuske.

Wat heb je het druk met de kisten,

Wat heb je het druk met de kisten. Jij zegt vaak van mij dat ik een zorgzame schat ben, jij bent mijn zorgzame liefste schat.

Wat heb je een geld Kai, ik vind het heerlijk dat je daar dingen voor koopt die je graag wil meenemen. Denk je ook aan jezelf, koop ook voor jezelf wat!!! Een heerlijk gevoel hè dat je niet steeds met een lege zak loopt. Ik heb geen cent meer. Wel genoeg om de maand mee door te komen, maar al mijn spaargeld is op. Waar het gebleven is, Joost mag het weten.

Ik weet niet of mijn bidden nog helpt. Soms wanneer ik met de kinderen bid heb ik echt het gevoel dat god ons hoort. Wanneer ik alleen bid is mijn bidden niets waard geloof ik, er komt meestal niks van terecht. Ik ben zo lauw weet je.

Pech in Batavia met de tram

Schat wat had je een pech in Batavia, zie blog 106  onder kopje Helemaal verkeerd met de tram tot aan de andere kant van Batavia
Neem me niet kwalijk maar ik heb erom gelachen, dat jou zoiets kon overkomen had ik werkelijk nooit gedacht. Mijn man die bijna nooit mis is stapte in een verkeerde tram en kwam aan de verkeerde kant van de stad terecht. Dat jij je niet liet kisten schat en in je groene uniform een deftig restaurant binnenstapte vind ik schitterend. Ik zou me bont en blauw geërgerd hebben, maar jij vond gelukkig je goede stemming terug. Jij hebt een natuur waar ik hartstikke jaloers op ben. Bah wat een mannelijke uitdrukking, dat is veel te hard gezegd.

Tevreden terugblik

Ik begrijp wat je voelde toen je door het Soekamandische reed en al die mooi begroeide velden zag, een dankbaar en tevreden gevoel zeker hè schat? Laat mij daar straks ook van voelen Klaas, dat we niet alleen voor mij – voor Janke haar eigen ik – in de wereld zijn!!!

Het wordt de hoogste tijd dat wij in elkaars armen kunnen uitrusten. Jij mag straks heerlijk bij mij uitrusten, ik heb mijn handen om je heen en je hoofd rust op mijn borst.

Eerst zullen we wat vreemd voor elkaar zijn denk je niet? We zullen onze brieven vergelijken met de werkelijkheid, komt dat altijd overeen? Dat hindert ook niet, we zullen gelukkig zijn.

Jammer van je fotoalbum

Ik vind het jammer dat je jouw fotoalbum hebt verkocht want je komt er vast niet meer aan toe om een nieuwe te maken.

Schrok je een beetje toen je zag hoe groot onze kinderen al zijn? Ik begrijp je wel hoor, maar ik geloof dat ze heel gauw zielsveel van hun heiti zullen houden, de band van het bloed zal spreken.

Een alleszeggende blik in je prachtige donkere ogen, dezelfde als van onze zoon. Ik ben weer gelukkig Klaas, alles van je vrouw en dikke túten van Pim en Zus.

De sigaretten zijn van Tjibbe, en de groeten van hem.

Klaas:

We zijn hier totaal uitgekletst

Bijna weer een dag voorbij, hoe was het thuis? Ik kreeg weer twee heerlijke gelukkige brieven met de foto van Pim en Zuske en nog een paar lekkere rokertjes van jou. Wat heb je mij weer diep gelukkig gemaakt, ik heb ze drie keer gelezen.
Nog twee volle dagen en we smeren hem.

Hoorde dat de D-batterij en de Staf in de stad en de C-batterij net buiten de stad komen te liggen. Morgen moeten we een van onze twee dekens inleveren. Ik heb nog steeds die lichtbruine, dikke, wollen deken. Die neem ik ook mee aan boord.

Niets meer van onze boot gehoord, zal het weer tegenvallen? We laten ons niet ontmoedigen liefste, het gaat toch wel door!!

Verder niets bijzonders. Gauw uitgepraat hè? Ik praat heel weinig schat, zul je mij straks niet te stil vinden? Het valt mee hoor, we zijn hier totaal uitgekletst.

Jij was naar de modeshow geweest in Dokkum. Ik zou het wel fijn vinden om straks met jou samen een nieuwe mantel te kopen, maar als je nu een mooie ziet die je graag wil hebben dan moet je hem kopen. Als je koopt neem dan meteen een goede die je werkelijk mooi vindt. Ik weet niet of een zwarte je mooi staat, ik denk het wel. Ik kan het niet meer beoordelen, ik moet je erin zien.

Als jij niet zelf zo’n mooie mantel kunt maken ben je meteen een stumper? Ik ben ook steeds nog geen Kapitein en voel mij toch niet zo simpel. Ik weet wat jij kunt snoes, een dikke tut!!!
Als je steeds zo’n pech hebt met moeders naaimachine dan moet je een eigen nieuwe hebben.

Vanuit de hartjes van onze kinderen, ik ken jouw hart

Pimmie wilde niet met je mee, dat stak even hè lieveling. Toch is het heel gewoon Nan en helemaal geen kwestie van dat er iets hapert of van je af groeit. Hij heeft jou zo lief en nodig, maar hij wordt groter en zelfbewuster en kan het al even zonder mem redden. Dat is voor iedere echte jonge moeder een trap op het hart en jij vroeg je onmiddellijk af wat heb ik gedaan? Niets memke!!! Het zal steeds vaker voorkomen en je moet trachten het anders te zien. Natuurlijk heeft Pim zich aan jouw regels te houden en mag hij zo maar niet wegblijven zonder het te vragen. Aan de andere kant is het heel goed dat onze kinderen zich ook bij anderen prettig voelen. Het is geen af groeien maar opgroeien. Ik haal nog even een blaadje. Zit lekker buiten, koel.

Als je het vanuit de hartjes van onze kinderen bekijkt is het veel makkelijker.
Schitterend zoals je me vertelde hoe onze hummels glunderden toen je weer vertelde dat heit gauw thús komt.

Heel logisch van Wim gedacht dat ik net zo goed met de boot kan thuiskomen, de zee is toch vlakbij? Zus hield het met de bus en hield zich daaraan vast. Wat zul je genoten hebben.

Wat lijkt Uk op de laatste foto veel op Kanne, zo heb ik het nog niet eerder gezien, ze heeft jouw kopje met dezelfde lieve gulle lach.

Ja hoe is het mogelijk van zó wanhopig naar zó gelukkig! Toch geen raadsel voor mij schat, ik ken je hart!!!

Janke:

15 oktober aan boord?

Lieve schat van een man!!! Overdreven zul je denken? Nee Kai, ik meen het hoor. Eerst stevig koesen en een dikke zoen voor je fijne brieven. Je had mijn angstige brieven gehad en gelukkig, je begreep het en je lachte er niet om.

Klaas is het waar dat je 15 oktober met de boot gaat? Of gaat het niet door?

Het zou heerlijk zijn, maar die 35 dagen op de boot en dan nog rond de Kaap, lijkt mij niet alles.

Maar jij ouwe waterman zult er wel van genieten. Schat ik hoop dat het waar is, maar het zal wel niet, 15 okt plus 35 dagen is 19 november, laten we 21 rekenen. Dat scheelt ons twaalf dagen ongeveer, een hele tijd. We zullen er maar niet op rekenen hè Kai?

Alles hier best hoor, ik ben gelukkig, ik kan zelfs vanavond hier alleen zitten. Het buurmeisje is weg, heel jammer. Ze kwam vaak langs, nu komt er hier niet zo vaak iemand.

De kinderen waren lief, ze hebben de hele dag zo lief gespeeld. Ze zijn vaak bij de kinderen van de smid, ook een jongen en een meisje. De kinderen kwamen mij halen voor een kopje thee. Aardige mensen.

Onze kinderen gaan nog niet naar de bewaarschool. Ik geloof dat ik wacht tot Zuske ook helemaal droog is, dan kunnen ze samengaan.

Ik heb jouw kleren allemaal buiten gehad en nu uitgehangen. Ze zaten in een grote kist. Voordat jij ze aan kunt laat ik ze nog eens persen. Ze waren met de verhuizing vergleden en een beetje gekreukt. Het is niet zoveel meer schat.

Ik zag van de week een pracht van een lap stof voor een kostuum, bruin met een zachte streep, zo zeldzaam mooi, maar verdorie, het kostte ook maar eventjes fl 185,-. Ik heb toch maar een wasketel gekocht. In die ik van mijn moeder mee had gekregen zat roest. Voor fl 5,65 wil ik er geen gemier mee hebben.

De buurvrouw kwam weer vragen of ik meeging, maar ik heb het niet gedaan, ik wil geloof ik niet weer bij onze schatten weggaan.

Brandstof

Ik kreeg mijn brandstof geleverd uit Holwerd. Hij had mijn bonnen, daarom moest ik het daar afnemen. 500 Turven en verder antraciet en cokes door elkaar. Dat zou mij vast goed bevallen volgens.

Ik had een briefkaartje geschreven. Zijn zoon was gisteravond pas thuisgekomen met de Zuiderkruis. Hij was ook meegekomen naar hier en ik heb hem nogal logisch gauw binnen genodigd, koffie en melk gekookt en gezellig wat met hem gepraat. Hij was maar 1,5 jaar weggeweest, bij de marine. Hij had het best gehad maar heeft het daar wel gezien.

Daarna moest ik mijn linnengoed verder uitspoelen. Alles was op tijd, net voor de bui, droog. Gelukkig regent het want de regenbak laat bijna de bodem zien. Alleen vervelend dat bij regenachtig weer die misselijke slakken weer tevoorschijn komen. Hoe zou het komen dat hier zoveel mensen last van die beesten hebben? Bij de buren kruipen ze op het aanrecht. Ik zou alleen al daarom hier weg willen, een beetje dwaas hè?

Nu zit ik weer met de brandstof, waar moet ik het geval mee aankrijgen? Ik heb geen hout en al had ik hout dan was er nog geen bijl. Ik heb het al laten doorschemeren bij Nauta en het komt ook wel in orde, maar ik ben er misselijk van om zo afhankelijk te zijn. Het schept ook zo’n verplichting of zou dat meevallen Kai? Ik moest maar bij hen bij de kachel komen zitten volgens de buurvrouw, dan hoeft er maar één kachel te branden. Alles goed en best maar ik wil niet.

Oh jakkes nu begint het nog te lekken ook. Enfin, er is geen licht op zolder dus ik kan daar nu niet naar toe.

Heerlijk, alles weer zo goed

Wat is het heerlijk hè nu alles weer zo helemaal goed is tussen ons, dat is het altijd wel geweest, maar ik deed zo raar hè?

Mag ik nu eerst een zoen van je? Oh Kai, toen we net zaten te eten dacht ik me in dat jij ook aan tafel zat en ik kon haast niet blijven zitten, ik moest je even heel stevig koesen. Zouden onze kinderen dat straks ook vervelend vinden wanneer ik weer zo’n kuur heb?

Heb net een jurk langer gemaakt. Nog even opstrijken, dan is die ook weer klaar. Ik zou wel allemaal nieuwe jurken willen kopen omdat jij komt, maar ik doe het niet, ik koop er geen enkele bij. Ik weet dat jij mij zo ook wel liefhebt.

De rokken worden weer wat korter, net nu ik ze bijna allemaal op lengte heb. Ik laat het eerst even zo hoor. Ik vind het veel te mooi.

Ik ben blij dat je de foto’s zo mooi vond.  Die van ‘Jet’ had ik je niet willen sturen, maar toen had je het buurmeisje moeten horen. Hoe kan het dat jij die juist nog haast het mooiste vindt.  Vind je die van de kinderen samen op de put niet aller enigst?

Ik weet niet of het goed is of niet, maar ik heb hier vrede mee

Wim gooide zijn beker chocomelk om op het schone tafelkleed. Ik werd even zo kwaad want hij zit altijd met z’n drinken zo te knoeien, ik gaf hem tikken. Ik zei dat de melk op was en hij dus niets te drinken kon krijgen. Het was waar, ik had geen druppel melk meer, maar later toen ik niet meer boos was vroeg Pim om iets te drinken, hij zei geef mij dan maar koud water. Ik moest ineens denken, als god mij eens strafte op al die kleinigheden met zo’n zware straf, maar hij vergeeft mij honderden keren per dag. Ik heb mijn kleine schat mijn eigen beker melk gegeven.
Ik weet niet of het goed is of niet, maar ik heb hier vrede mee.

Het was niet veel bijzonders geloof ik, maar toch ben ik oesa gelukkig.
Nacht heiti, warme koeskes van Wim en Betty en van mij een alleszeggende zoen. Daag liefste.

Klaas, wat ben ik? Ik vraag me af of het nog wel zin heeft om nu te schrijven?

Daar ben ik eindelijk weer schat, voel mijn armen stevig om je hals. Voel jij je gelukkig?

Ik ben het op het ogenblik weer niet. Ik zit niet in de put over jou hoor. Ik heb weer eens het gevoel niet verder te kunnen en dan komt het zo boven in mijn hersenen. Klaas, wat ben ik?

Ik voel mij helemaal niet jong. De kinderen waren vandaag beslist om op te schieten en dat terwijl er bezoek was. Ik weet niet, ik denk dat ik het mijzelf te druk maak.

Vanavond komt de vrouw van de smid hier. Wil je wel geloven dat ik een hekel heb aan al dat bezoek? Je kunt altijd maar met van alles klaar staan en het kost altijd extra. Toch had ik het vandaag leuk met hoor.

Weet je, nu ligt Pim hier weer in bed te zuchten, hij slaapt maar niet en dat terwijl het volgende bezoek elk moment kan komen. Jasses, wat zit ik te kankeren, maar het is ook om te grienen. Nog even hè Klaas?

Zeg schat, ik vraag me af of het nog wel zin heeft om nu te schrijven? Ga je zaterdag de 15e ook aan boord? Als dat zo is dan krijg je natuurlijk geen post meer onderweg, die Engelse boot zal zeker geen haven aandoen? Of toch wel?

Dit is een snertbrief, maar het wil niet beter. Voel een koes en kijk mij maar even aan jonk, dat is genoeg.

Niet 15 oktober met de Engelse boot, scheelt twaalf dagen

Myn allerleafste man. Alweer een avond overgeslagen met schrijven schat, ik was zo teleurgesteld dat je niet op de Engelse boot meeging, ik kon je niet schrijven. Je vindt het misschien toch wel erg dwaas van mij om me die twaalf dagen zo aan te trekken, maar ik ben nu eenmaal zo’n rare.

Het is hier best hoor, de kinderen slapen zo lekker. Heb net de aardappels en peertjes voor morgen geschild, je moet mijn duimen en wijsvingers eens zien, helemaal bruin van het schillen.

Waar heb ik al mijn geld gelaten

Zeg Klaas, ik kon vannacht niet slapen omdat ik niet kon bedenken waar ik al dat geld gelaten heb. Ik heb me suf geprakkiseerd en ik durf het je haast niet te vertellen. Heb fl 1100,- verdonderd en ik kan het niet thuisbrengen. 

Heb even geduld, dan probeer ik het op te sommen. Ik vind het zo verschrikkelijk. Ik heb me altijd voorgedaan dat ik zuinig kon zijn, maar waar heb ik het dan allemaal gebracht? Ben jij nu ook boos?

Aan vloerbedekking, gordijnen, (iets??? slecht te lezen), deurmat, werkloon fl 453,-.
Kachel fl 125,-; bed fl 150,-; mijn stoel over laten lappen fl 25,-; trainingspakken fl 22,-. Bij elkaar ongeveer fl 800,-.
Oh ja, brandstof fl 47,- Ik kom al verder, een wasketel fl 5,65 en een kolenkit fl 4,- en verdraaid, het gasstel voor fl 66,90 kom ik op ongeveer fl 950,-, maar ik ben er nog niet. Ik houd erover op hoor.

Ik kon aan hun ademhaling horen dat ze gehuild hadden, bist do no in mem?

Heb je nog meer op te biechten, luister maar. Gisteravond zat ik te breien toen de mevrouw N. hier kwam. Ze ging om 21.00 uur weer weg, maar ze wilde niet dat ik thee zette, ze is ook maar eventjes geweest. Ze vroeg mij om even mee te gaan voor een kopje thee, ik heb er een uur gezeten. De buurjongen is twee keer naar de kinderen wezen luisteren, alles was stil. Toen ik om 22.00 uur thuiskwam lag Wim niet in zijn eigen bed. Ik schrok verschrikkelijk, dat snap je.

Gauw kijken bij Zus en ja daar lagen ze allebei in haar ledikantje. Ze sliepen, maar ik kon aan hun ademhaling horen dat ze gehuild hadden.
Ik maakte Pim wakker en hij vroeg ‘wêre wie memmi?’
Ik loog en zei dat ik een brief aan jou gauw even had weggebracht. Ik was bang dat ze mij anders nooit meer zouden vertrouwen. Ik kon mijzelf wel opvreten en ik heb gehuild, dat snap je heit. Ik zei tegen mijzelf ‘bist do no in mem?’

Het voelt alsof je verder van me weg bent dan ooit tevoren

Liefste wat doe jij morgen? Ik kan morgenvroeg de kinderen naar H. brengen en dan naar de kerk, maar het valt ’s morgens zo vroeg niet mee. ’s Middags komt Max (een broertje van Klaas) die kan even op de hummeltjes passen.

Liefste, alles is hier best, alleen ik verlang zo naar jou, het wil niet meer zo goed. Het voelt alsof je verder van me weg bent dan ooit tevoren. Ik wilde zo graag dat het anders was. Als ik een man en vrouw samen zie, vandaag dan, schieten mijn ogen vol tranen.

Ik heb helemaal het gevoel niet meer dat mij voorheen zo gelukkig maakte, dat het voor ons straks ook weer goed komt. Kai, komt dit omdat het zolang duurt?

Niet rooskleurig op Java, wanneer ga je naar Batavia?

Ik luisterde naar de radio naar de nieuwsberichten en ik geloof dat het er op Java niet zo rooskleurig uitziet. Volgens de Sultan van Djogja kon het wanneer het niet verandert nog wel eens knokken worden. Toch niet voor ons hè Klaas?

Het zou kunnen dat er nog wat jaartjes aan gekoppeld worden, maar dat mietert niets als jij maar gespaard mag blijven. De radio krast nogal, er zit zeker onweer in de lucht.

Was je naar de kerk geweest? Gelukkig had je weer brieven van mij en je was er ook blij mee. Ik hoop dat er gauw weer wat van jou komt.

De kinderen slapen gelukkig, heerlijk wanneer het even rustig is. Het schrijven wil niet zo best, ik graas mijn hersenen af en er wil maar niets tevoorschijn komen dat ik jou vertellen kan. Zal ik maar ophouden?

Wanneer ga je naar Batavia?

Klaas:

J.v. Olbv 30 oktober in Batavia, hier en daar wordt het weer rumoerig, goddank Nan is het voor ons afgelopen

Ik las in de krant dat de J.v. Olbv 30 oktober in Batavia wordt verwacht, fijn hè? De het mankement aan de machine viel zeker mee. Misschien halen we nog net 5 november. Ik las ook dat Engelse en Australische emigrantenboten gecharterd zijn en op de terugreis troepen meenemen naar Nederland.

Verder was het nieuws niet zo rooskleurig. De RTC verloopt traag en het wordt steeds moeilijker om tot overeenstemming te komen. Hier en daar wordt het weer rumoerig. Bij Koeningan werden zeven KL-militairen ontvoerd, ergens op Sumatra is een planter vermoord enz.

Goddank Nan is het voor ons afgelopen. Wij kijken allen uit naar overmorgen, we trekken ons definitief terug en het zal een heerlijke verlichting zijn.

Wel hoorde ik dat we nog een dag of tien wachtjes moeten kloppen in Batavia, maar dat is de moeite niet meer, het heeft weinig te maken met rust en orde handhaven. Een of andere dump, goedang (magazijn) of kolonel zal wel bewaking nodig hebben.

Onze enige emigrant

Vandaag is onze enige emigrant naar Nieuw-Zeeland weggegaan. Soldaat B. zijn meisje was in Nederland overleden en hij had daar niets meer te zoeken. Wij hebben hem naar Poerwakarta gebracht. Toch even rot Nan. Hij gaat in z’n eentje, een kranige vent, het ga je goed, vergeet Indië en denk nog eens aan thuis.

Inkopen, kamelen met grote bulten

B. en H. was ook mee, we hebben samen nog wat inkopen gedaan. Ik heb een slendang, een hoofddoek en een sarong gekocht. Niet zo mooi maar wel duur.
H. deed net alsof hij inkopen deed. Hij wil ons wijsmaken dat hij thuis cadeautjes koopt. Hij is te zuinig om zich met zijn eigen zeep te wassen. Wedden dat hij straks fl 7000,- thuis heeft, laat het hem uitbroeden. Hij geeft met een vorstelijk gebaar een stuiver uit. Zuinigheid met vlijt……kamelen met grote bulten.

Ik zie je gezicht al voor me wanneer ik zo deed, hier schat een tientje, koop er zelf maar wat voor. Gadverdarrie wat een Orang. Toch kunnen we goed opschieten, maar ik kan er verhipt slecht tegen dat H. precies uitkient dat hij geen bioskaartje te veel betaalt en het zo draait dat hij gratis mee uitgaat.

Laatste uitbetaling

We kregen onze laatste uitbetaling. Ik ben er met mijn leerlijstje bij gaan zitten en heb nu bijna alles binnen. Ik moet nog plus minus fl 150,- ontvangen. We krijgen de laatste afrekening thuis. Ik geloof dat we fl 40,- achter moeten houden voor de bootreis en krijgen daar ‘boordgeld’ voor in Engelse pounds.

Ik heb nu nog fl 200,- ik snap niet waar het blijft.
We hebben onze oude baboe de man fl 5,00 gegeven waar ze banjak senang mee was, het arme mens heeft altijd goed voor ons gezorgd.

Hoe is het thuis, ben je nog zo gelukkig en moedig? Geef mij even een stevige koes, vlieg je even om mijn hals. Ik ben een beetje onwennig maar toch is alles goed. Morgen komen de wagens al die ons wegbrengen.

Ltn. M. geeft morgen bij het appèl instructies. Nou luitje, dan vanavond geen jenever anders ben je morgenvroeg nog bezopen.
Ik ga slapen, fraai slot? Hoogste tijd! Hoeveel nachten nog alleen?

Mijn kist dicht spijkeren

Eerst even een heerlijke tút, hoe vuil ik ook ben. Ik zit op m’n tampatje midden in de rotzooi. Guttegut wat een bende hier. De rest van het meubilair hebben we aan 41-RVA gegeven, gelukkig nemen we die rotzooi niet mee. Iedereen doet druk, ik ook maar ik schei er even mee uit, even met jou praten. Voel even hoe blij ik ben, nog een nacht Nanki en we komen een grote stap dichterbij huis, dichter bij jou!!!

Vanochtend mijn grote kist nog verstevigd met ijzerbeslag, die kan nu een stootje verdragen. De bedoeling is dat we morgen om 8.00 uur vertrekken. Pop ik krijg de eerste dagen geen post, je laatste brieven bewaar ik nog even hoor.

Van hier weet ik je niets meer te schrijven, Wanaredja heeft voor ons ook weer afgedaan. We zitten hier alweer vier weken en de tijd is omgevlogen. Ik hou weer op en ga mijn kist dichtspijkeren.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *