Parade, wisseling van posten

Ik probeer het er vandaag nog even van te nemen. Morgen is de wisseling van de posten en komt 41-RVA op Tsjikaremas te liggen. De wagens moeten klaargemaakt worden voor de parade. Wordt druk maar dat is goed.

Eerst een liefdevolle zoen. Heb jij ook verhuisplannen Nanke? Schrijf het me gauw!

Heb een stapel nieuwe postbrieven gehaald en meteen 25 genummerd want ze vliegen weg.

Heb appèl gehouden, even een rondje gemaakt, er moet hier het een en ander opgeruimd en uitgemest worden. Dokter is hier, hij houdt ziekenrapport en kijkt alle lijsten na. B. heeft een dikke enkel van het voetballen en er zijn meer blessures. Zolang het geen gipspoten zijn is het goed.

Even jouw brieven.

Fijn dat onze prullen vaak buiten kunnen spelen. Een nadeel is dat je hen minder goed onder controle hebt. Pim valt wel wat mee maar Ukkepuk moet de gevaren nog leren. Een ding moet je ze leren, dat ze nooit onverwacht de weg opstuiven zonder eerst uit te kijken.

Ik begrijp je angst toen je ons kereltje nergens kon vinden. Hij leert zo het snelst zich te redden maar Pim mag niet te ver wegzwabberen jongen, mem moet altijd weten waar je bent want anders is ze ongerust. Eerst vragen en wanneer zusje met je meewandelt pas jij goed op haar en breng je haar altijd zelf terug naar memmi hè jongen? In dikke tút fan heit foar jimme.

Wat worden onze kinderen groot. Jij hebt gezorgd dat zij mij liefhebben en dat zal alles goed maken wanneer wij elkaar straks zien.

Was ons famke blij met haar pop, heit maakt later een wiegje of een ledikantje hoor. Ik wilde dat ik een model van een poppenhuis had, misschien kan ik het hier maken.

Ze had een mooie verjaardag, voor jou een drukke dag maar ook fijn dat zo veel mensen eraan dachten.

Fijn dat de vleesrantsoenen weer omhooggaan. Het blijft nog wel een toer wanneer de distributie opgeheven wordt maar geleidelijk wordt alles beter. Wat al een machtig verschil met vlak na de bevrijding.

Fijn hoe jij met Pimmie omspringt. Hij weet heel goed dat die lelijke woorden – oud kreng – niet mogen en hij verwacht misschien een draai om zijn oren of een uitfoetering wanneer hij het te bont maakt. Maar jij doet het anders, Pim voelt dat hij jou verdriet doet en dat is veel erger dan wat je met foeteren of slaan kunt bereiken. Ogen spreken veel dieper dan veel woorden. Ukkie heeft een heel andere natuur en je weet hoe je haar aan moet pakken. Oe wat een heerlijke schatten en wat een lief, diep voelende moeder.

Nee ik mis niets in je brieven, je bent nog altijd innerlijk mijn Kanne van altijd, daar veranderen de ups en downs niets aan.

Vaak denk je – het had allemaal niet gehoeven-, ik ook Nan. Wij blijven daarmee tobben, het komt steeds weer terug, nu weer heel sterk. Zelfs wanneer ik weer thuis ben is het nog niet weg. Het hangt dan van mij af of ik je zoveel kan geven dat wij later deze tijd niet als verloren beschouwen. Dat er wel iets blijft van het had niet gehoeven maar dat wij er in dankbaarheid op terug zien omdat het ons zoveel geleerd heeft, dat het ook voor ons eigen leven waarde heeft gehad. Nu kunnen wij ons dat nog niet indenken en vergeten zullen wij het nimmer. Wij moeten bidden dat het niet alleen bij verwijten blijft. Nanki, ik ben misschien onduidelijk maar je begrijpt mij wel hè?

Alles, voel even hoe ik naar jou en onze schatten verlang Toch gelukkig Nan en vol goede moed. Nanki, een brandende zoen en DV tot een heerlijk weerzien.

Dag skotten!!!

Verhuisdag, zie ook blog 96 onder kopje de bom barstte, we gaven elkaar een schop om de lamlendigheid

Even over wat ik vandaag het uitgespookt. Het was vandaag verhuisdag. Alles liep vlot. Druk, druk, druk, je weet wel, dan is het goed. Om 7.00 uur iedereen eruit en pakken. Heb de bullen meteen buiten laten zetten zodat de kamers een grote beurt konden krijgen.

Ga jij straks ook je gang maar met de grote schoonmaak hoor, ik ben wel wat gewend. Intussen ben ik met de wagens bezig geweest die allemaal weer een militair prentje en een nummer moeten hebben, van ons, van de Staf en van de C-batterij. Ik weet wat ik tot de 30^ste voor de parade in Bandoeng moet doen. Alle wagens die meedoen krijgen allemaal een nieuw verfje, ze worden in Soebang gespoten en de rest moet ik opknappen. Het zou niet zo’n groot karwei zijn als ik alle spullen maar had. Jij weet zo langzamerhand ook wel hoe we met alle spullen moeten prutsen, enfin, het gaat.

Toen de nieuwe club kwam heb ik hen hun plaatsen gewezen. Het geeft altijd even soesah omdat de vriendjes het liefs bij elkaar hokken. Ik heb de kop ervoor gehouden en alles door elkaar gegooid. Met zo’n verwisseling is het altijd even oppassen, de kerels proberen altijd hoever ze kunnen gaan, dat is een goed recht van de soldaat.

Heb vanavond op het appèl een verlanglijstje voorgelezen waaraan ze zich moeten houden willen ze in vrede met saja leven.

Mijn collega’s van 41-RVA zijn vanochtend ook verdwenen. Nu zit ik hier weer met M. in Kasomálang. Het bevalt me best snoes. Druk maar ook veel rustiger nu H. in Tsjitjambe zit. Gisteravond de hele avond nummers gesneden, sjablonen. Uitgeknobbeld hoe het vervoer op z’n best geregeld moet worden. De Kapitein is een beste vent maar je hebt er niets aan. Hij is al lang blij dat het zonder zijn kopbreken goed draait.

Mangistans hengsten, paradepaardjes

Drie brieven van jou meiske, heerlijk, alles van jou en de schatten.

Heb ook het pakje shag, doosje sigaretten en de bijbestelde foto’s ontvangen. Ik probeer ze zo snel mogelijk kwijt te raken en delegeer het geld dan weer naar jou. Zie ook blog 84 onder kopje fotohandeltje.

Met het opnemen van nieuwe bestellingen wacht ik even totdat jij de laatste afdrukken hebt verstuurd. Dat is dan meteen de laatste keer.

Dank liefste, voor alles!

Ik ben gelukkig meiske en gezond als een vis. Even over vandaag en dan verder met jouw brieven.

Weer druk, hele dag bezig met schilderen van emblemen en nummers, heb bijna drie wagens klaar, paradepaardjes hoor.

De nieuwe groep, van onze sectie uit Soebang is weer terug, moet nog even wennen. Ze hielden wild feest in de vruchtbomen die hier op het terrein staan. Er kwam zelfs een wagen aan te pas met een paar kerels er bovenop. Ze hengsten met bamboestokken de mangistans  uit de bomen. Het was snel afgelopen, heb hen verteld dat het niet ging dat een stelletje zich volvrat en een ander niets kreeg.

De kok neemt ze verder voor zijn rekening en verdeelt de lekkere vruchten. Dat was even een proefje van hoe ver ze kunnen gaan.

Toch gaat het best schat. Ben met de kok bezig met het inrichten van een eetzaal om gemeenschappelijk te kunnen eten. De moeilijkheid is om genoeg tafels, banken en bestek bijeen te scharrelen voor zo’n dertig man. Tot nu toe lukt het niet zo best. De kerels duiken me ’s avonds te veel de kampong in.

Ik weet niks meer.

Je brieven, eerst een innige zoen, je schrijft -kom je even Klaas? Oe, als het aan mij lag!!! Memmi, koes de schatten even.

Pim tinkst do dat heit toch nooit thús komt? Freagje Ukki maar eens jonkje. Het duorret oesa lang bern, memmi mat lang wachtsje en jimme ek. (Pim, denk jij dat papa toch nooit thuiskomt? Vraag het Ukki maar eens jongen. Het duurt zo lang kinderen, memmi moet lang wachten en jullie ook).

Jammer dat je geen geluk had bij de Newin-loterij, stel je voor zomaar een reisje naar hier! Oei ik zou doodsangsten uitstaan snoes, ik heb je liever veilig bij ús skotten, rare man hè Nan?

Ik voel je liefdevolle zoen en je harde woorden heb ik je vergeven zodra ik ze las. Janki ik schrik er nooit voor terug, ik weet hoe hoog ik bij je kan opzien omdat ik weet wat ik aan je heb. Probeer jezelf tegenover mij niet naar beneden te halen fanke, want dat lukt je nooit.

Waren wij altijd samengebleven dan hadden wij ons aan een hoop kleine dingen geërgerd en was de hoofdzaak op de achtergrond gekomen. Nu zijn wij beiden veranderd en staan straks wat vreemd tegenover elkaar misschien maar dat hindert ons niet omdat wij het grote diep geleerd hebben. In onze brieven zakken wij wel eens even af net alsof wij van elkaar verwijderen maar dat is in wezen niet zo. Het lijkt dan vaak zo omdat wij alles zelf willen doen en god vergeten. Het leven heeft ons niet wreed gemaakt, het sarcastische slijt er straks wel af, wel heeft het leven ons gehard. We weten wat er te koop is. We komen straks goed beslagen ten ijs.

Skottebout, de klok slaat 23.00 uur. Ik ga slapen. Nee hoor, straks ga ik niet zo laat slapen hoor, jij mag nog wel even blijven zitten maar eerder naar bed? Oe, niet te veel aan denken. Goede moed en jij hebt mij weer zo gelukkig gemaakt. Koeskes voor Pim en Uk.

Reactie op uitstel demobilisatie, gewerkt als een ezel om er bovenop te blijven, net voor kerst thuis?

Nan vanavond jouw brief gekregen waarin je schreef over het demobilisatienieuws. Jank ik ben zo blij dat je het zo opgenomen hebt zoals je beschreef. Ik weet meiske hoe hard die klap aankwam, ik voel het heel diep aan je schrijven maar toch heb je mij weer goede moed gegeven omdat ik je grote liefde en wil om vol te houden gevoeld heb. Ik ben gerust en dank god voor deze uitkomst.

Ik zag er geen licht meer in en ik heb gewerkt als een ezel om mij er bovenop te houden, al die tijd gepiekerd hoe het met jou was.

Nee het is haast niet te dragen maar je schrijft er vlak achteraan -we zullen elkaar op moeten beuren-. Dank Nanki, je hebt het gedaan en ik wil het ook doen. Het is moeilijk Jank maar het zal gaan. Laten we god bidden om hulp. Hen jij ook gevoeld Nan dat wij het niet alleen kunnen?

We weten nu waar we op kunnen rekenen. Onze Overste denkt dat het nog wel mee zal vallen maar ik niet. Ik ben blij wanneer ik nog net voor de kerst thuis ben. Ik hoor bij de EM of te wel 7-DD en word daarmee afgelost.

Die vier Regimenten Veld Artillerie (RVA’s) horen bij de eerste groep van 13 mei-september, daar verkeken ze zich eerst ook op. Ik heb nog de hoop dat wij niet de laatste groep zijn die wordt afgelost omdat wij ook een van de eersten waren die aankwamen. Een diepe blik in je ogen, dank dapper meiske!!!!

Pim en Zuske een dikke tút fan jimme heit.

Pim weet je wel hoe bang mem was toen jij helemaal naar ‘Spriens’ was gelopen? Niet weer doen jonkje, altiid mem eerst freagje, ik wil niet dat je mem ongerust maakt.

Laat hem maar lekker met zijn neven spelen Jank maar houd je eindje vast. Hij moet ook een dag thuis kunnen blijven en lief met Ukki spelen. Lukt het niet zonder herrie van ons baasje houd hem dan maar een week thuis. Alles is zo consequent en diep bij kinderen, hij mag voelen dat niet alles kan en mag. Mem is de baas.

Ik wil je zo graag helpen ook met de kleine schatten. Ons manneke maakt het je vaak moeilijk, ik kan je niet goed raad geven schat. Ik probeer mij alles zo goed mogelijk voor te stellen en probeer je zo goed mogelijk te helpen. Maar ik beleef het niet zo ver zoals jij. Jij bent een fijne mem en doet wat je hart je ingeeft.

Schrijf me alles, misschien geef ik je vaak verkeerde raad maar dat hindert niet hè. Het is niet omdat ik het beter weet maar omdat ik je bij alles zo graag wil helpen.

We hebben hoop!!! Ik stop maar voor vanavond, ik kan nu niet zo goed schrijven. Al het andere lijkt zo onbelangrijk. Ik lees je brief nog eens en dan ga ik slapen. Samen verder Jank, liefste, koeskes voor Pim en Ukki.

Ik ben weer rustiger, niemand merkt hier iets aan mij

Ik heb weer goede moed door jouw brief, ben er weer bovenop.

We hadden hier film. De onderofficieren van de C-batterij kwamen ook kijken. Weer typisch C-batterij, de helft was bezopen en maakte een bombarie alsof de wereld zou vergaan. Twee hadden hem zo om dat ze in de stoel hier op de kamer bleven slapen in plaats van dat ze de film zagen.

Ben gister de hele dag bezig geweest met de wagens, gunde me nauwelijks tijd om te eten maar nu doe ik het kalmer aan, ik ben weer veel rustiger. Niemand merkt het hier aan me maar ik zelf wel.

Gek was het, ik heb mijzelf gedwongen om de kop ervoor te houden en geen rare dingen te doen. Nu ga ik de werkzaamheden weer wat verdelen.

De chauffeurs krijgen er aardigheid in nu ze zien hoe de oude karren opknappen, zij zetten hun beste beentje voor.

Spoor verbiedt verbranden van huizen, 40 man TNI door Spier in de pan gehakt

De algemene toestand wordt hier steeds beter hoewel het nog lang niet overal pluis is. Vooral plantages en fabrieken die door Veld Politie worden bewaakt moeten het ontgelden. Menig planter heeft bij aanvallen en beschietingen langs plantagewegen het leven gelaten.

M. liep een patrouille, alles rustig. De Spierdivisie heeft een goede slag geslagen in de laagvlakte. 16 Wapens buitgemaakt en plus minus 40 man van een TNI-bende in de pan gehakt.

Bij ons hebben zich weer een stelletje TNI-ers gemeld, jammer dat ze geen wapens bij zich hadden.

Van Generaal Spoor is de order gekomen dat het verboden is onze bruine broeders op hun huid te geven en om huizen af te branden enz.

De wreedheden van de Nederlandse militairen liepen de spuigaten weer uit?? Enfin, dat weten we zo langzamerhand wel. Het enige middel om de rust erin te houden is leer om leer en dat gaat nu een keer niet zo zachtzinnig.

Zolang de bendes en hun helpers de bevolking terroriseren moet er hard opgetreden worden, goedschiks lukt het niet.

Rapporten over moord en doodslag, ergste misdadigers verdwijnen

De nieuwe deelstaten zoals Pasoendan bemoeien zich er te veel mee. Ze komen met rapporten aanslepen over moord en doodslag door ons leger maar vergeten daarbij vaak de noodzaak.

Het is te begrijpen dat we met de politiek rekening moeten houden, de Repoeblik mag geen munt kunnen slaan over zulke kwesties tegenover het buitenland. Wij zijn gewaarschuwd en vooral onze inlichtingendienst moet op zijn hoede zijn. Nog altijd doppen wij onze eigen boontjes en de ergste misdadigers verdwijnen nogal eens spoorloos.

Met de politiek bemoei ik mij weinig pop. Eerst maar eens afwachten wat het plan is met de Repoeblikeinse leiders?? Ik zie er nog geen gat in hoor maar ik heb mij afgeleerd om mij daar kwaad over te maken.

De gebeurtenissen in Europa, wat Rusland uitspookt en wat China achter de schermen doet is veel belangrijker.

Huiskamerklok

Daar ben ik weer. Wilde de hele avond met jou kletsen maar de kapitein stak er een stokje voor. Hij wilde over de dienst van morgen praten en ging pas om 22.00 uur weer weg. De dienst is geregeld hoor.

Heb hem gevraagd naar het bureautje en naar de klok die ik repareerde. Hij kwam terug uit Tjikaremas. Heb hem gesloopt en met benzine het uurwerk schoongemaakt en gesmeerd. Nu hangt het geval hier op de kamer, kijken of het klokje bij de tijd blijft. Dan gaat hij naar de cantine. Het is een fijn uurwerk met B.B.C. (Engels) slag, net zoals de radioklok van Hilversum. Hij slaat ieder kwartier. Het slagwerk deed het niet meer omdat de kampongbevolking hem tijdens de Japanse bezetting met klapperolie gesmeerd had, alles plakte aan elkaar. Wat een verhaal over een huiskamerklok, daar slaat hij. Ik probeer het uurwerk mee te nemen dan maak ik er zelf wel een kast omheen. Heb de kapitein ernaar gevraagd, het wordt een toer maar ik geef het niet zo gauw op. Als ik wat mee kan nemen ben ik er als de kippen bij hoor.

Gekakel en gesnater voor 2 mei, viering van driejarige dienstplicht in Indië

Vanmiddag naar Bukanagara om met B. en K. te overleggen over een soort feestdag voor 2 mei. Kijken of ik ze hier warm kan krijgen om kets in elkaar te draaien. Een wagen naar de laagvlakte gestuurd om kippen, eenden en ganzen te kopen voor 2 mei. We dokken allemaal f 3,00. Ze kwamen met een hele vracht binnen, wat een gekakel en gesnater. Dat belooft wat hoor.

Heb nu iedereen in bed en de lampen uit. Net zoals jij bij Pim moet kijken moest ik een stelletje dat druk in discussie was in bed zien te krijgen, ze hielden de rest uit de slaap. Het zijn soms net kinderen, soms moeten ze een klap voor de broek hebben.

Geen post, de KLM heeft de vliegdiensten weer gewijzigd. Moet jij ook zolang op post wachten Nanke? Volgende blad verder. Gelukkig geen kapitein te zien.

Het is zondagavond en ik zit alleen, je weet het wel, ik verlang naar je.  Toch ben ik gelukkig en heb ik ook wel goede moed voor de komende week.

En jij?

Fries schrijven?

Even je brieven. Nee Fries schrijven lukt ons niet zo goed, vreemd eigenlijk dat wij ús eigen taal net iens skrieuwe kinne. Ik betrap mij er soms op dat in het Nederlands denk, toch spreek ik hier iedere dag ook Fries met de Friezen die hier zijn. Ik verleer het nooit hoor.

Laat Pim zich soms op de kop zitten? Ik was vroeger ook zo, op school was ik een bangerd maar ik was ook zo’n kleine hummel Nan. Kom jij maar voor hem op hoor maar hij moet ook zelf van zich af leren bijten hoor, daar heeft hij aan zijn neven goede leermeesters. Us sintsje (ons zonnetje, Zusje) speelt het zeker zelf wel klaar? Koes myn lytse skotten even, in dikke tút fan heit.

Juist Nan, Ukkies verjaardagsbrief was minder mooi dan die van Wim, zelf voelde ik dat ook zo. Net alsof ik Wim voortrek. Maar do wist it wol. Als ik naar onze kleine schatten kijk, ús bern, ben ik wel eens bang, nee, denk ik wel eens dat het net andersom is wanneer ik straks thuis ben. Dwaas hè mem, net alsof ik die kleine meid straks meer moet vergoeden omdat wij elkaar nog nooit hebben gezien.

Heerlijk dat brabbeltaaltje van haar, ik hoop niet dat zij al veel beter spreekt wanneer ik thuiskom.

Ik heb ook een hekel aan het stadsleven, laat staan het wonen op een bovenhuis met roddelende buren enz. Nu nog meer dan vroeger hou ik van de vrije natuur, jij bent net zo schat. Er zijn maar weinigen die het Friese platteland werkelijk zien, hoe mooi het is, vooral in het voorjaar. Heerlijk dat onze kinderen daar ook zo van genieten.

Komen wij toch in de stad te wonen dan schilder ik op de schutting van de tuin een Fries landschap.

Fijn dat jij zo bezig bent met de uitzet voor wanneer ik straks thuis kon. Steeds vertellen hoor wat je nieuw maakt voor straks of blijft wat jij voor mij breit of maakt een verrassing?

Weinig nieuws, hoe hou ik die kerels ’s avonds binnen

Hier geen nieuws. Hele dag EM-metjes en nummers schilderen. De auto’s van hier zijn bijna klaar. Van de Staf en de C-batterij heb ik er enkele te pakken, de rest moet nog.

Heb een paar Toekan kajoe (timmerlui) van de Staf geleend om de oude tafels en banken op te knappen en er nieuwe bij te maken. Van PenT hoop ik hout los te peuteren. Het schiet mooi op.

Alles in het gareel. Een kleine patrouille van drie man van hier en tien VP’s (VeldPolitie) erop uit. H. heeft vanaf Bukanagara een flinke tippel gemaakt. Alles rustig. De patrouilles worden steeds minder sterk wat het aantal mensen betreft, een goed teken schat.

Enkele uithoeken moeten we nog een beetje in de gaten houden. Er zal binnen enkele dagen wel weer een grote gezamenlijke patrouille gelopen worden.

Ik zit te piekeren hoe ik de kerels ’s avonds beter binnen kan houden.

Schat een tút. De dagen schieten voorbij.

Tida ada verbinding, Loera doodgeschoten

Daar ben ik weer, een dag later. Verhip nog aan toe, of er geen tijd voor jou overschiet.

De kapitein kwam weer met een klusje. Ik moest een schema maken van de opstelling van de parade. Weg avond. Tot 23.00 uur bezig geweest. Liep nog een rondje om het gebouw en hoorde schieten in de richting van Tsjisalak.

Direct bellen maar tida ada verbinding. Er zat niets anders op dan een paar kerels uit bed te trommelen en er met de pantserwagen op af te gaan. Had alles klaar, we zouden net wegrijden toen Tsjisalak weer asem gaf en beweerde niets gehoord te hebben. De kloterikken. Enfin, het hele zaakje weer in laten rukken. De jongens woest op Tsjisalak, laten we er heen rijden en platbranden dat spul, wel hier en daar en ginder en doorspekt met gvd’s.

Ik had het goed gehoord, vanochtend bleek dat vlakbij Tsjisalak een kleine bewapende bende een aanval op een kampong gedaan had. De Loera is vermoord en zijn huis is geplunderd. De VP van Tsjisalak was natuurlijk bij het horen van het eerste schot in hun stelling gekropen en hebben daar een half uur liggen rillen voor ze het lef hadden de telefoon te bedienen -niets gehoord-.

O, o wat een volk. Nanki geef mij eerst een zoen!!! Hoe is het meiske, alles goed? Met mij bêst. De hele dag bezig met de wagens tussen de dagelijkse klussen door.

God wat hebben ze ons aan het lijntje gehouden

Verder met je brieven. Je zat weer tot smorens toe vol, die eindeloze grote schoonmaak, geen post, drenzende kinderen, dood! Het laatste lijkt soms een oplossing. Stel je voor dat ik dat bericht krijg!!! Verhip, daar is de kapitein.

Het liep met een sisser af, hij ging akkoord met de opstelling voor de parade. Goeie beurt van saja. Wat heb ik jou lief, als jij stopt met die pestbrieven ga ik dood!!!

Ben vol goede moed aan de zoveel honderdste blaadjes begonnen en jij dierbare lieveling precies hetzelfde. Wij kunnen niet zonder. Schrijf ik er een beetje licht over? Verdorie nee, het is soms, nee bijna altijd, niet meer vol te houden. Ja die laatste lange loodjes. God wat hebben ze ons aan het lijntje gehouden. Dat is vloeken hè poppi: Vooruit Klaas! Daar gaat ie weer voor een half jaar.

In je volgende brief had je weer tien brieven van mij te pakken, wat een verschil hè! Je maakt mij doodongelukkig wanneer je mij niet meer al je stemmingen vertelt.

Ja soms stop ik ook midden in mijn bidden, ‘wat moet god wel niet van je denken?’ Ik weet niet of bidden helpt maar heb ook nog nooit gemerkt dat het niet helpt!

Het leven hier leert ons elkaar te verdragen

Verdraagzaamheid is een heel moeilijk woord, komt in deze wereld niet meer te pas. Elkaar verdragen wil ook zeggen samen alles dragen. Laten wij zo maar doorgaan Nan, elkaar helpen, elkaar opbeuren en moed geven, onze grote diepe liefde helpt ons daarbij.

Verdraagzaamheid tussen ons is niet moeilijk, het is veel moeilijker met anderen waarmee wij in aanraking komen. Toch leert het leven hier elkaar te verdragen. Ik kan mijn antipathieën aardig de baas blijven maar dat moet ook wel.

Ja het oppertje spelen gaat wel snoes, jammer dat ik het extra geld er niet voor krijg, zou ik best kunnen gebruiken. Enfin, dat hangt mij niet boven het hoofd en ik maak mij er ook niet druk om.

Nu even je armen om m’n hals voelen, die eerste aanraking na drie jaar zal dwars door mij heen gaan, die eerste zoen zal ik tot in mijn tenen voelen, je snapt het wel.

Ik heb al je brieven beantwoord en ik ga weer slapen. Alleen maar toch heel dicht bij jou. Later wil ik nooit meer alleen slapen, ook al hebben wij slaande ruzie. Soms maakt het niet uit hoe laat het wordt hè?

Ik geloof dat het beter is dat ik niet meer schrijf over alles van ons, wij kunnen er beiden niet zo goed tegen hè famke?

Jank, durf jij te danken voor deze dag? Zullen wij het samen doen? Ik durf straks niet hardop te bidden schat. Hoe moet dat met onze kinderen aan tafel enzo. Ik heb daar altijd moeite mee gehad, ik kan niet eens alleen stil bidden, hoe moet ik dan voorgaan? Ik zie daar vaak zo tegenop. Kun je het begrijpen? Ik weet dat je mij helpt. Nacht leave skot. Krijg ik gauw weer brieven? Ik ben gelukkig Janke, tút foar Pim en Zuske, veel liefs van dyn Kai.

Schiet er geen tijd over om mijn vrouw te schrijven en de dienst te regelen?

Weer twee brieven van jou!! Ik was pas laat klaar en toen ik op de kamer lagen ze daar. Ik wilde er meteen op af vliegen maar heb mij eerst gemandied en eerst vlug gegeten en toen fijn lezen.

Later weer zoveel soesah met het regelen van de dienst, ik kom daar overdag bijna niet aan toe. Was bijna 23.00 uur en ik tolde van de slaap en ging ontevreden naar bed. Niet geschreven.

Nu is het alweer 22.00 uur geweest. Schiet er geen tijd meer over voor mijn vrouw? Daar lijkt het wel op! Geef mij een zoen, ik ben weer moe maar moet met jou praten. Weet niet wat ik het eerst of laatst moet schrijven, eerst jou even stijf koesen.

Vannacht is er een patrouille vertrokken en vanmiddag om 16.00 uur waren ze weer binnen. Het was een gemeenschappelijke stunt maar geen kip gevangen.

Enfin, de jongens hebben een extraatje want zij zijn langer dan twaalf uur in touw geweest en daar krijgen ze een toelage voor.

Gister ook nog naar de Staf en het liep bijna op ruzie uit met Opper B. Alle helmen moesten in Soebang grijs gespoten worden. Ik had ze rechtstreeks naar Soebang gestuurd en B. voelde zich gepasseerd. Had hij de helmen van de C-batterij en van de Staf uit Soebang mee teruggenomen en die van ons laten liggen. Mijn fout maar wat pietluttig. Vandaag de zweetpannetjes op laten halen.

Ik heb te veel hooi op mijn vork genomen. Gelukkig nog een dag en het is gebeurd. Het kan nog wel op tijd klaar zijn, ook omdat ik alle medewerking heb van de jongens. De timmerlui schieten mooi op met de eetzaalmeubels.

Morgen een wagen naar Lembang om groenten en fruit in te slaan.

De Kapitein hijst zich zo nu en dan uit z’n luie stoel, emblemen, nummers, paradepaardjes

Weer verder met het schilderen van de wagens: 2 x EM embleem, 2 x vierkant, 2 x 43 in een vierkant, 3 x een vlag, 3x het nummer per wagen. Heb ongeveer twintig wagens gedaan nu.

De kapitein hijst zich zo nu en dan uit z’n luie stoel en verkoopt ouwehoer smoesjes van -veel te mooi- enz. Af en toe zou ik hem een rotschop willen geven.

De jongens sjouwen meer dan twaalf uur patrouille, sommigen waren doodop, de rest spant zich in om zo goed mogelijk voor de dag te komen met de parade en lulletje rozenwater zit in kaki op de waranda, doet z’n middagslaapje en drinkt z’n borrel.

Dan zeggen zij bij de parade tegen elkaar ‘god wat heb jij je wagen netjes in orde’.

Och wat kan het mij schelen snoes. Voel even een zoen, een diepe gelukkige blik in je ogen.

Het harde werken heeft mij goed gedaan, het lamlendige is eruit, ik ben zo gezond als een vis, eet weer lekker en slaap als een os.

Schattebout, je laatste brieven hebben mij weer zoveel moed gegeven. Het wordt nog een lange tijd maar zo halen wij het dapper meiske van mij!

Ik ben net op tijd klaar met de wagens voor de parade op 30 april

Ik ben net op tijd klaar met de wagens, alles is nu geregeld en staat klaar om naar Poerwakarta te vertrekken. Goede reis en de groeten aan kolonel Uilenspiegel (Uilenberg).

Blij dat het is afgelopen maar nu zit ik weer met maandag a.s. 2 mei om van de driejarige dienstplicht een aardige dag te maken. Zo blijft er altijd wat en dat is maar goed ook.

Vandaag was iedereen bezig met poetsen en opknappen voor morgen. De een vloekt en kankert nog harder dan de ander maar als het geheel morgen een goede beurt maakt gaan de duimen omhoog.

Kokki heeft nog wat inkopen voor maandag gedaan dus wat het eten betreft komt het wel in orde.

Alles nog eens rustig nakijken, de eetzaal is bijna klaar, nog een witkwast en daar zorgt PenT voor. M’n sten is een bonk roest, alle kliekjes verf opruimen, foto’s uitdelen die ik per post van jou kreeg, nieuwe serie foto’s inplakken om te circuleren, jouw pakje klaarmaken en verzenden. Wat een programma hè?

De kapitein kwam met klusjes, op een drietonner de nacht in

Dat programma was voor vrijdagavond, schrik niet het is nu zondagmiddag.

De kapitein kwam met een klusje. Ergens in een kampong was alarm geslagen ‘kijk eens wat er aan de hand is’.

Ltn. M. was de commandant. Op een open drietonner de nacht in. We waren net weg toen er een onweersbui losbrak. We zijn half verzopen, geen droge draad meer en de broekzakken halfvol met water. Hier en daar controle gehouden maar wij kwamen steeds dichter bij Tsjikaremas terecht dus oordeelde de Ltn. ‘laat zij nu hun eigen boontjes maar eens doppen’.

Heb mij goed drooggerost en onder de klamboe. Om 3.00 uur de parademensen op weg geholpen. De parade is goed verlopen, geen pech met wagens. Om 12.00 uur waren de paradesoldaatjes terug, de meesten met koppijn van de hitte en de lange hobbelweg.

Twee vuile stukken retour die voor de zondag nog een beurt moesten hebben. Strubbelingen met een knaap die het vertikte de kanonnen op te poetsen, heb hem bij de kapitein op rapport laten komen, overkomt mij niet gauw.

Heb van mijn programma alleen jouw pakje klaargekregen, het moet alleen nog dicht gesoldeerd worden en dat kan hier niet.

Toen ik met de foto’s wilde beginnen kwam de kapitein met een nieuwe klus ‘je moet op patrouille Bruinsma’. De postcommandant van Lariredja, met Veldpolitie, had inlichtingen over een bende met tien vuurwapens. Met de pantserwagen erheen en zo nodig van daaruit verder lopen in de hartstikke nacht.

Bij aankomst bleek dat de inlichtingen van de orang tani al 22 uur oud te zijn, de bende had de Loera bedreigd dat hij een dag later vermoord zou worden.

Enfin, ik ben er niet op ingegaan omdat het toch zoeken naar een naald in een hooiberg was en ik de inlichtingen over zoveel wapens met een korreltje zout nam. Onze spionnen hadden er niets over gemeld. Weer terug, ziezo, het Vaderland weer gediend in plaats van Koninginnefeest gevierd zoals in de grotere garnizoensplaatsen.

Vlug even de foto’s afmaken en schrijven! Dacht je maar.

Toen ik bijna klaar was hoorde ik weer hevig vuur in de richting van Tsjisalak. Natuurlijk geen telefonische verbinding. Weer de pantserwagen met zeven man en de bren uitgerust en erop af. De Veldpolitie beweerde dat hun kamp was aangevallen waarop zij heftig teruggeschoten hadden. Ik geloofde er geen biet van en ben naar de Wedana gegaan, die beweerde dat er zege en schrijve één schot gelost was vanuit de sawa’s. Ik ben nog doorgereden om te controleren, een heel eind het gebied van Tsjikaremas (41-RVA) in, maar overal was het even rustig. Heb hier en daar nog kampongwachten gecontroleerd maar niemand die iets gehoord had. Het was bijna 1.30 uur toen we terug waren.

Wat me opviel is dat er langs de weg bij iedere kampong een erepoort opgericht was voor de verjaardag van de koningin. Of dat uit vrije wil gebeurde of op last van de Wedana weet ik niet. Ik denk het laatste maar het zag er in ieder geval feestelijk uit.

Hier werd ’s avonds op de pasar een wajongvoorstelling gegeven voor de bevolking, bekostigd door de PenT. De avondklok van 22.00 uur was opgeheven.

Nou snoes, saja geloofde het wel en ik ben bekaf onder de klamboe gedoken en heb lekker uitgeslapen tot 10.30 uur.

De Veldpolitie wordt verdacht van het achteroverdrukken van munitie

De kapitein had al een paar keer gevraagd of ik al wakker was want er moesten patrouillerapporten geschreven worden.

Heb de rapporten eerst maar geschreven en doorgezonden. De Veldpolitie wordt verdacht van het achteroverdrukken van munitie en om dat tekort te verantwoorden zouden zij de schietpartij op touw gezet hebben. Het wordt nader onderzocht door onze inlichtingendienst.

De bende met tien vuurwapens blijkt volgens onze spionnen uit vijf man met één vuurwapen te bestaan.

Ik zag mij gisternacht al in een hinderlaag liggen bij het huis van de Loera die vermoord zou worden. Het is wel moeilijk om dan een beslissing te nemen, erop af of laten schieten. Deze keer goed gegokt. Als je zelf de inlichtingen hoort van een of andere orang tani weet je meestal wel ongeveer wat ervan klopt.

Ik had eerst het smoor in over al die nachtritten voor niemendal maar als alle harten weer gerustgesteld zijn en wij weer op de terugweg zijn is het ook wel weer goed en ben ik blij dat er eigenlijk niets loos was.

Willem II sigaar, diep mijn rekensom gevoeld –Thuis alles goed–

Lekker gepoedeld, koffiegedronken met een Willem II sigaar. Oei snoes, heb al menig sigaartje gesnoept en op mij cantinerekening laten schrijven. Ik moest f 5,20 betalen voor sigaartjes, koeken bij de koffie, spiegeleitjes, een zaklamp en andere kleinigheden. Ik had net weer gebeurd maar ik moet wel uitkijken.

Vanmiddag voor het eerst gezamenlijk gegeten wat dik in orde was. Het loopt nog wat stroef met het bestek. We hadden meteen al acht gasten die natuurlijk geen bestek bij zich hadden. Het komt best voor elkaar. Ik moet nog een paar lampenkappen aanschaffen en een grote bordenkast waar ook brood en beleg voor na-eters in opgeborgen kan worden.

Er wordt weer gevoetbald dus ik heb het lekker rustig.

Straks naar de kapitein om te bespreken wie van de jongens naar Poerwakarta moeten om gevangenen te bewaken. Dat is steeds een moeilijke puzzel. Ieder die moet voelt zich een beetje een verschoppeling, behalve de enkelingen die het daar om een of andere reden wel naar de zin hebben en er dus niet naar toe moeten. Het is inmiddels al beslist en ik heb de jobstijding al gebracht.

Zo meteen naar Djalangtjajak naar de kerk. Ik neem deze brieven mee, misschien scheelt dat weer een dag wachten voor jou.

Terug van de kerk en vijf heerlijke brieven van jou!!! Kom net uit de cantine, m’n kop loopt om. We hebben gezamenlijk een programma opgemaakt voor de 2 mei viering van drie jaar dienstplicht hier.

We waren al klaar maar Bukanagara gooide roet in het eten en we moesten opnieuw beginnen met de ploegopstellingen van pingpong, schaken, dammen, kaarten, touwtrekken, volleyballen en hersengymnastiek wat op zich al hersengymnastiek was.

De stemming hier is goed en ik werd gek van al die door elkaar schreeuwende kerels en ben blij dat het nu gefikst is. Dank.

Het was en goede zondag, een fijne preek waar ik niets meer van weet, hééérlijke brieven van jou en goede samenwerking met de kerels hier. Ik ben gelukkig en dankbaar Janke. Ik heb weer diep mijn rekensom gevoeld –Thuis alles goed-. Jouw diepe, innige liefde heb ik ingedronken Nan. Wij weten nu van elkaar dat we met vallen en opstaan, met gods hulp, moedig de laatste tijd tegemoet gaan. Wij weten dat bij alles onze liefde dwars door alles heen gaat.

Wij blijven vechten Nan.