Blog 85: Mijn vader wordt de strakharde man, wij worden bloedhonden genoemd, weer vijf doden, we schamen ons Nederlander te zijn, mijn ouders dilemma’s (eerste helft november 1948)

Blog 84: Terug in Kasomálang, schietoefening met kanonnen, zwervende bendes opereren op instructie van de Repoeblik, aflossing 7 DD, houden wij dit vol? (tweede helft oktober 1948)
Twee spagaten
Over hoe houden wij dit vol
Hoewel de demobilisatie is uitgesteld (blog 83) komt de aflossing van de 7 DD aan en zijn er andere tekenen waardoor het toch lijkt dat het einde in zicht komt.
Mijn vader schrijft steeds opener en durft steeds verder te gaan. Hij schrijft dat hij eerder terughoudend was uit vrees dat hij door zijn ware gevoelens te vertellen alles nog ondraaglijker maakt.
Maar houdt hij zich langer in dan is het alsof hij mijn moeders wanhoop niet kan begrijpen terwijl hij het juist zo goed begrijpt.
Hij schrijft integer en mooi over hun liefde. Toch kies ik ervoor om hier alleen de strekking weer te geven en bij hen te laten wat van hen is. De lijn van mijn moeders -ik vertrouw je- ligt hier. (Zie bij Over Taboe in het theemeubel onder kopje vooruitblik vanuit Keerkring of rondwaren in tijd). (more…)
