Drie jaar is te lang Een van mijn neven volgt Taboe in het theemeubel, ik weet dat nog niet zo lang. Laatst sprak ik hem en zijn reactie ontroerde me. Hij sloeg precies de spijker op z’n kop waarom ik überhaupt met Taboe in het theemeubel ben begonnen. Hij vertelde dat hij heel veel van mijn vader hield. Hij herinnerde zich een gesprek dat hij met een van mijn zussen, en later met mijn vader erbij, had. ‘Het gesprek kwam op je vader. Je zus had het idee dat ik nogal een romantische kijk op jullie gezin had en dat zei ze dan ook, je moet niet denken dat het allemaal bij ons zo fijn was in het gezin, jij ziet alleen maar één kant, de mooie kant. (more…)

 

In de tweede helft van mei ’47, komen tijdens het lezen verschillende thema’s naar voren. Van toen en actuele van nu, zoals zo vaak loopt dat door elkaar. Het verbaast me iedere keer hoe de dingen in de loop van tijd terugkeren, hetzelfde zijn maar door het tussenliggende tijdsbestek, in ander licht, van karakter veranderen. Tussen het ene moment van vroeger en de terugkeer in het heden, liggen eonen levenservaring, steeds in verschuivende nuances, gerangschikt om herontdekt te worden. Zo kan die wel weer. Tijd om weer eens een gedicht te maken misschien.

(more…)